wtorek, 17 czerwca 2025 10:46

Zaloguj się

Reklama

Galerie zdjęć

Koncert noworoczny chóru Puellae Orantes[ZDJĘCIA]

Koncert noworoczny chóru Puellae Orantes[ZDJĘCIA]

fot. Artur Gawle

V Tarnowski Bieg Sylwestrowy[ZDJĘCIA]

V Tarnowski Bieg Sylwestrowy[ZDJĘCIA]

fot. Artur Gawle

Mościce kolędują [ZDJĘCIA]

Mościce kolędują [ZDJĘCIA]

Fot: Przemysław Sroka Zespół Pieśni i Tańca "Świerczkowiacy" "Świerczkowiacy" za programy posiadane w swym repertuarze otrzymują liczne nagrody, które są potwierdzeniem wysokiego poziomu merytorycznego i artystycznego grupy. W 2013 roku Zespół został uhonorowany Odznaczeniem Zasłużony Kulturze GLORIA ARTIS przyznanym przez Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego. W ostatnim czasie do swej licznej kolekcji nagród i wyróżnień Świerczkowiacy dołożyli otrzymaną w czerwcu br. Nagrodę Miasta Tarnowa za osiągnięcia w dziedzinie upowszechniania kultury, a podczas tegorocznej edycji 55. Tygodnia Kultury Beskidzkiej i 29. Międzynarodowych Spotkań Folklorystycznych w Żywcu (jest to jeden z największych festiwali folklorystycznych w Europie) międzynarodowe jury przyznało zespołowi jedną z 5 nagród za wyjątkową pieczołowitość w odtworzeniu obrzędu weselnego i wykorzystaniu zapomnianych pieśni. We wrześniu zespół wziął udział w Międzynarodowym Festiwalu "Tęcza Polski" w Polanicy Zdrój, gdzie za prezentację tańców i śpiewów ze Spisza otrzymał pierwszą nagrodą. Orkiestra Dęta Grupy Azoty S.A. Orkiestra Dęta Grupy Azoty S.A. - oprócz tradycyjnych melodii marszowych i światowej klasyki - ma w swoim dorobku transkrypcje największych przebojów muzycznych, operetkowych i jazzowych. Koncertuje w salach i podczas paradnej musztry. Uświetnia wszystkie większe imprezy państwowe i kościelne. Bierze udział w koncertach charytatywnych. Ma na koncie nagrania radiowe, telewizyjne oraz liczne zwycięstwa w muzycznych konkursach i festiwalach. W 2018 r. obchodziła 90-lecie swojego istnienia. Początkowo Orkiestrę tworzyło 25 muzyków, wybranych spośród tłumu bezrobotnych, którzy na wielkiej budowie szukali pracy. Pierwszym wielkim dla niej popisem był dzień uroczystego otwarcia Państwowej Fabryki Zakładów Azotowych – 18 stycznia 1930 r., na które przybył sam prezydent RP Ignacy Mościcki. Dzięki pomocy Zakładów Azotowych zakupiono wiele nowych instrumentów. Orkiestra nabrała profesjonalizmu, wysuwając się na czoło pośród licznych wtedy orkiestr zakładowych. Coraz częściej Orkiestra brała udział w konkursach i przeglądach, na których zdobywała laury. Obecnie specjalizuje się nie tylko w marszach, ale gra także utwory jazzowe, współczesne melodie rozrywkowe, pieśni kościelne - godnie reprezentując Grupę Azoty S.A., Mościce i ziemię tarnowską.

Tarnowskie szopki bożonarodzeniowe [ZDJĘCIA]

Tarnowskie szopki bożonarodzeniowe [ZDJĘCIA]

fot. Artur Gawle

Żywa szopka u Ojców Bernardynów [ZDJĘCIA]

Żywa szopka u Ojców Bernardynów [ZDJĘCIA]

fot. Artur Gawle

Rockowe O!płateczki Wojtka Klicha [ZDJĘCIA]

Rockowe O!płateczki Wojtka Klicha [ZDJĘCIA]

fot. Artur Gawle Tarnowskie Centrum Kultury oraz Wojtek Klich nieprzerwanie od 1995 r. zapraszają na wyjątkowy koncert kolęd, będący ewenementem w skali kraju, (a może i świata), który odbywa się tradycyjnie w Wigilijną Noc. W wypełnionych po brzegi Piwnicach TCK zabrzmiały kolędy i pastorałki w nietypowych blues-rockowych aranżacjach. To niezwykle klimatyczne i oryginalne granie kolęd, a także autorskich „piosnek kolędowych” Wojtka Klicha. Były to 24. Rockowe O!płateczki. Koncert „Rockowe O!Płateczki” jest ziszczeniem niepokornych marzeń Wojtka Klicha, który wymyślił sobie tę imprezę, datę i irracjonalną godzinę rozpoczęcia (bo któż o 1.30 w nocy odwiedza sale koncertowe?) i wszystko to od początku wypaliło!

"Baśniowy Orszak" na ulicach Tarnowa [ZDJĘCIA]

"Baśniowy Orszak" na ulicach Tarnowa [ZDJĘCIA]

Fot: Przemysław Sroka Organizatorzy : Centrum Sztuki Mościce i Urzędu Miasta Tarnowa

Kiermasz świąteczny pod Ratuszem[ZDJĘCIA]

Kiermasz świąteczny pod Ratuszem[ZDJĘCIA]

fot. Artur Gawle

Świerczkowiacy świątecznie w CSM [ZDJĘCIA]

Świerczkowiacy świątecznie w CSM [ZDJĘCIA]

Fot: Przemysław Sroka Zespół Pieśni i Tańca "Świerczkowiacy" "Świerczkowiacy" za programy posiadane w swym repertuarze otrzymują liczne nagrody, które są potwierdzeniem wysokiego poziomu merytorycznego i artystycznego grupy. W 2013 roku Zespół został uhonorowany Odznaczeniem Zasłużony Kulturze GLORIA ARTIS przyznanym przez Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego. W ostatnim czasie do swej licznej kolekcji nagród i wyróżnień Świerczkowiacy dołożyli otrzymaną w czerwcu br. Nagrodę Miasta Tarnowa za osiągnięcia w dziedzinie upowszechniania kultury, a podczas tegorocznej edycji 55. Tygodnia Kultury Beskidzkiej i 29. Międzynarodowych Spotkań Folklorystycznych w Żywcu (jest to jeden z największych festiwali folklorystycznych w Europie) międzynarodowe jury przyznało zespołowi jedną z 5 nagród za wyjątkową pieczołowitość w odtworzeniu obrzędu weselnego i wykorzystaniu zapomnianych pieśni. We wrześniu zespół wziął udział w Międzynarodowym Festiwalu "Tęcza Polski" w Polanicy Zdrój, gdzie za prezentację tańców i śpiewów ze Spisza otrzymał pierwszą nagrodą.

Opłatek samorządowy 2018[ZDJĘCIA]

Opłatek samorządowy 2018[ZDJĘCIA]

Jarmark bożonarodzeniowy przy ul. Piekarskiej[ZDJĘCIA]

Jarmark bożonarodzeniowy przy ul. Piekarskiej[ZDJĘCIA]

fot. Artur Gawle

Bania kolorowa jak choinka

Bania kolorowa jak choinka

14 grudnia około godziny siedemnastej tarnowska wieża ciśnień na Osiedlu Jasna na kilkadziesiąt minut zyskała wyjątkową oprawę świetlną. Wielokolorowa iluminacja przygotowana przez specjalistyczną firmę wzbudziła zainteresowanie mieszkańców, którzy obserwowali ją z terenów położonych poniżej. Na razie była to jedynie próba. Nie wykluczone jednak, że tak efektownie oświetlenie zbiornik zyska na co dzień. Wieża powstała 1980 r. wg projektu naukowców z Politechniki Warszawskiej. Prócz tego, że pełni rolę rezerwuaru wody dla okolicznych osiedli stabilizuje też ciśnienie w sieci wodociągowej. Ponieważ to jedyny w Polsce obiekt tego typu używany zgodnie z przeznaczeniem, odpowiednio podświetlony po zmroku może być interesującą wizytówką miasta. Czy tak się stanie – jeszcze nie wiadomo. Obiekt był już w przeszłości oświetlony, jednak bezpośrednia bliskość bloków mieszkaniowych spowodowała reakcje okolicznych mieszkańców. Zwracali oni uwagę, że wieczorem i nocy światło przed ich oknami jest zbyt silne. - Dlatego podczas próby zależało nam na tym, aby oświetlenie było dyskretne i dotyczyło tych części zbiornika, które nie są bezpośrednio widoczne z okien przyległych bloków – tłumaczy prezes Tarnowskich Wodociągów Tadeusz Rzepecki. Na belce usztywniającej zamontowano osiem liniowych opraw LED, których strumień światła skierowano w górę i w dół. Kolejne oprawy projektorowe zainstalowano na poziomie gruntu. Ich strumień światła skierowany został na torus konstrukcji. Także wnętrze zbiornika rozświetlono dzięki projektorom zamontowanym przy ziemi. W rezultacie trzydziestopięciometrowa wieża wodociągowa mieniła się całą feerią barw. Próbę zorganizowano na koszt firmy LBL Partnera Handlowego Philips Lighting Poland S.A. Zajmuje się ona projektowaniem i montażem systemów oświetlenia oraz iluminacji obiektów użyteczności publicznej czy zabytków. - Oświetlamy takie niedocenione miejsca w miastach, ponieważ przy odpowiedniej iluminacji nabierają one zupełnie innego wyglądu. Poprzez światło staramy się oddać i uwypuklić urok i piękno iluminowanych konstrukcji - wyjaśnia Janusz Stańczyk z LBL. Dodaje, że na próbie wykorzystano kilkanaście opraw, docelowo byłoby ich blisko 60. Byłaby też możliwość znacznie ciemniejszego oświetlenia od strony bloków oraz sterowania wszystkim za pomocą smartfona. Firma LBL oświetlała już latarnię morską w Niechorzu czy zabytkowe dźwigi w Łasztowni, ale też podobną wieżę, choć nie pełniącą funkcji zbiornika, w Ciechanowie. fot: Marek Kołdras

Dzień otwarty sali widowiskowej CSM [ZDJĘCIA]

Dzień otwarty sali widowiskowej CSM [ZDJĘCIA]

Fot: Przemysław Sroka "Królowa śniegu" Spektakl muzyczny w wykonaniu uczniów Szkoły dla Niesłyszących i Słabosłyszących. To inscenizacja, w której nie pada ani jedno słowo, jednak jak się okazuje nie trzeba wcale mówić, by móc wyrazić ludzkie uczucia: smutku, gniewu, szczęścia czy miłości. Atutem sztuki są kostiumy, rekwizyty młodych artystów i znakomita muzyka. Towarzyszcie Gerdzie w poszukiwaniach ukochanego brata Kaja, przeżyjcie razem baśniowe przygody!

Pasadena Roof Orchestra - Koncert świąteczny w Centrum Sztuki Mościce

Pasadena Roof Orchestra - Koncert świąteczny w Centrum Sztuki Mościce

Fot: Przemysław Sroka 11 osobowa „Pasadena Roof Orchestra” z Londynu, koncertuje nieprzerwanie od ponad 40 lat…W 1969 roku, w apogeum popularności rocka, wielki fan muzyki orkiestrowej i tanecznej lat 20-tych i 30-tych, piekarz John Arthy dokonał w Manchesterze niezwykłego odkrycia. Na starym strychu odnalazł on ponad 1000 zapomnianych aranżacji swingu i muzyki tanecznej z lat 1920 – 1940, w tym m.in. takie standardy jak „Puttin’ On The Ritz”, „Minnie The Moocher”, „Home In Pasadena”. Zainspirowany tym odkryciem John, sam będący muzykiem, założył z przyjaciółmi Pasadena Roof Orchestra. Pierwszy album został wydany na jesieni 1974, na początku 1975 Pasadena Roof Orchestra została zaprezentowana na światowych targach muzycznych MIDEM w Cannes. Koncert Pasadena Roof Orchestra jest wydarzeniem jedynym w swoim rodzaju. Składają się nań nie tylko: poziom artystyczny 11 znakomitych muzyków, wspaniałe aranżacje i sposób wykonania starych standardów – nienaganny, często wręcz brawurowy. Dodajmy do tego poczucie humoru wokalisty, konferansjera, tancerza i lidera orkiestry, Duncana Gallowaya i innych muzyków. Cały występ przeplatany jest typowo angielskim humorem: szalonym, lekko absurdalnym, ale zawsze w dobrym stylu. Do tego jeszcze nienagannie białe garnitury i stylowe fraki, czyli elegancja i rozrywka z klasą. Duncan Galloway Uroczy angielski dżentelmen o łagodnym głosie, porównywany do Franka Sinatry i Binga Crosby’ego. Rozpoczął swoją karierę po nauce w prestiżowej szkole Webber Douglas Academy w Londynie. Muzyka zawsze odgrywała duża rolę w jego życiu, po sukcesie w programie telewizyjnym (Bodger and Badger, Crosswits, Radio Roo) oraz występach w Noel Coward „Easy Virtue” w Teatrze Garrick w Londynie występował z orkiestrami w najlepszych salach koncertowych w Europie, USA oraz w Azji (Albert Hall London, Berlin Philharmonie, Amabassadors Theatre w Pasadenie w Kalifornii, Korei Południowej, m.in. na Jarasum Island Jazz Festival oraz w The Ulsan Arts Center). Obecnie jest dyrektorem artystycznym Pasadena Roof Orchestra, wciąż rozwijającym repertuar muzyczny lat 20. i 30. Pasadena Roof Orchestra nie ma sobie równych w swojej dziedzinie. Duncan Galloway kierował zespołem podczas świątecznego przyjęcia w Pałacu Buckingham, w obecności królowej angielskiej Elżbiety II.

Salon Poezji Adama Mickiewicza[ZDJĘCIA]

Salon Poezji Adama Mickiewicza[ZDJĘCIA]

16 grudnia 2018 r. fot. Artur Gawle

Himalaje indyjskie - Ladakh, Zanskar, Kaszmir w CSM

Himalaje indyjskie - Ladakh, Zanskar, Kaszmir w CSM

Fot: Przemysław Sroka Ladakh i Zanskar są krajobrazowo i kulturowo zbliżone do Tybetu. Wśród pustynnych gór o różnych odcieniach brązu znajdują się zielone oazy wiosek z białymi glinianymi domami, nad którymi wznoszą się buddyjskie klasztory. W Ladakhu odwiedzimy najciekawsze klasztory doliny Indusu i wybierzemy się stąd do urodzajnej doliny Nubry leżącej u podnóża Karakorum oraz nad wysokogórskie jezioro Tso Moriri na płaskowyżu Changtang zamieszkałym przez nomadów. Starym karawanowym szlakiem dotrzemy do Zanskaru - rejonu trudniej dostępnego niż coraz bardziej popularny wśród turystów Ladakh. Dzięki temu wioski i klasztory buddyjskie są tu bardziej autentyczne, prowadzą tu również bardzo ciekawe choć wymagające szlaki trekkingowe. Naszym głównym celem będzie klasztor Phugtal niemal przyklejony do skały wysoko ponad doliną rzeki Tsarap, nie zabraknie spotkań z ludźmi i wpisanych w krajobraz buddyjskich elementów: flag modlitewnych, czortenów i murków z kamieniami modlitewnymi. Zanskar opuścimy bardzo malowniczą drogą leżącą u podnóża głównej grani Himalajów. Wioski w dolinie Suru, szyickie miasto Kargil i Kaszmir, do którego dotrzemy po przejechaniu przełęczy Zoji La wprowadzą nas w świat islamu. Kaszmir - piękna zielona himalajska kraina na pograniczu Indii i Pakistanu ma doskonały klimat i łatwo dostępne górskie doliny. W Srinagarze stolicy Kaszmiru odwiedzimy pływające miasto na jeziorze Dal, mogolskie ogrody, stare miasto z piękną drewnianą architekturą i zajrzymy do warsztatów rzemieślników, gdzie powstają m.in wspaniałe dywany, przepiękne szale, misterne wyroby z drewna orzecha włoskiego. Katarzyna Mazurkiewicz przewodniczka wypraw poznawczych i trekkingowych, lubi opowiadać o świecie i ludziach podczas wypraw i pokazów slajdów, wspólnie z mężem Andrzejem prowadzi Agencję Podróżniczą Terra Incognita, pilotuje wyprawy do Indii i w Himalaje, prezentuje pokazy slajdów oraz organizuje festiwal TERRA, odbyła wiele wyjazdów w różne rejony Himalajów. Następnie przyszedł czas na Syberię, rosyjski Daleki Wschód, Mongolię, Azję Środkową, Iran, Tybet, Turcję, Gruzję a także Wenezuelę i Tanzanię. Lubi wracać w te same miejsca a szczególnie chętnie wraca w indyjskie Himalaje, które zafascynowały ją swoją różnorodnością krajobrazową i kulturową, jest współautorem przewodnika trekkingowego "Himalaje indyjskie" oraz albumu "Himalaje - szlakiem karawan i pielgrzymów".

Aktywnie Charytatywnie - Mikołajkowa Akcja dla Mateuszka[ZDJĘCIA]

Aktywnie Charytatywnie - Mikołajkowa Akcja dla Mateuszka[ZDJĘCIA]

15 grudnia 2018 r. fot. Artur Gawle

Koncert w TCK: Mercurius i K.A.C.[ZDJĘCIA]

Koncert w TCK: Mercurius i K.A.C.[ZDJĘCIA]

14 grudnia 2018 r. fot. Artur Gawle

Koncert z okazji wprowadzenia stanu wojennego "A mury runą" [ZDJĘCIA]

Koncert z okazji wprowadzenia stanu wojennego "A mury runą" [ZDJĘCIA]

13 grudnia 2018 r. fot. Artur Gawle W 37. rocznicę stanu wojennego na scenie underground tarnowskiego teatru zabrzmiały utwory największych bardów opozycji. Koncert „A mury runą”. W podziemiach teatru wystąpili aktorzy „Solskiego”, którzy do wspólnego śpiewania zapraszali widzów. Koncert poprowadził aktor Jerzy Pal, który opowiedział o wydarzeniach z okresu stanu wojennego w Tarnowie. Wsłuchując się w piosenki Kaczmarskiego, Gintrowskiego i innych twórców obecni na koncercie przenieśli się na chwilę do czasów, gdy słowa o wolności dawały ludziom nadzieję i otuchę.

Koncert Krzywy Klich w Centrum Sztuki Mościce [ZDJĘCIA]

Koncert Krzywy Klich w Centrum Sztuki Mościce [ZDJĘCIA]

Fot: Przemysław Sroka Gitarowe spotkanie dwóch muzycznych osobowości - Andrzeja Krzywego (De Mono) i Wojtka Klicha. W programie: znane i lubiane piosenki Andrzeja i lubiane Wojtka zagrane i wyśpiewane na dwóch gitarach akustycznych w klimacie luźnego muzycznego spotkania. Andrzej Krzywy Swoją muzyczną przygodę rozpoczął, aby przypodobać się dziewczynom. Po dwóch latach gry na mandolinie na zawsze pożegnał się z tym instrumentem i rozpoczął grę na gitarze. Grał na ulicach, od warszawskiej Starówki po Zakopane i Świnoujście. Na festiwalu studenckim Fama poznał chłopaków z reggae’owego zespołu Daab i w 1984 roku zostałem członkiem zespołu, najpier jako gitarzysta a później jako wokalista. I tak zaczęła się prawdziwa przygoda z muzyką. Na dobre i złe. Setki koncertów, zjeżdżona cała Polska. W 1987 związał się z De Mono, w którym śpiewa przez cały czas. Grał w wielu projektach z różnymi kapelami, wokalistami, choćby z Kayah i K. Stankiewicz, Mafią, Roan, Golden Life, Wojtkiem Pilichowskim, Skaldami. Brał udział w wielu projektach charytatywnych dla fundacji Polsat, TVN, Jolanty Kwaśniewskiej na rzecz chorych dzieci, w Wielkiej Orkiestrze Świątecznej Pomocy. Wojciech Klich Jest najciekawszym tarnowskim muzykiem, jedną z najbardziej malowniczych osobowości muzycznych na polskiej scenie, współautorem cyklicznych imprez jakie odbywają się w Tarnowie od 1994 r. Wojtek współpracował z wieloma muzykami, do najbardziej znanych należą: Tadeusz Nalepa, Wojtek Waglewski, Sławek Wierzcholski, Jerzy Styczyński, Adam Otręba, Jan Borysewicz, Janusz Panasewicz, Martyna Jakubowicz, Grzegorz Markowski, Dariusz Kozakiewicz, Robert Gawliński, Kasia Kowalska, Ryszard Sygitowicz, Tadziu Pocieszyński, Jan „Kyks" Skrzek, TITUS, Marek Piekarczyk. Autor tekstów i muzyki również dla Małgorzaty Ostrowskiej.Jest organizatorem wielu cyklicznych imprez jak: Zaduszki Dżemowe, Wydmuszki Rockowe, Wianuszki i oczywiście Rockowe Opłateczki w aranżach bluesowo rockowych. Koncertował w USA i Kanadzie m.in. z: Russell Marsland, Carlos Johnson, Charlie Love. Laureat „Zaczarowany Świat Harmonijki" Poznań 1988. Uczestnik kultowego koncertu „List do R." Spodek Katowice 1995. Założyciel swojej Bardzo Orkiestry, z którą nagrał płytę „Przed Drugą" 1999 (singiel radiowy „Wiosenna Poezja").

Opłatek Maltański 2018[ZDJĘCIA]

Opłatek Maltański 2018[ZDJĘCIA]

fot. Artur Gawle

Jerzy Panek - grafik z Tarnowa - Spotkanie w Ratuszu [ZDJĘCIA]

Jerzy Panek - grafik z Tarnowa - Spotkanie w Ratuszu [ZDJĘCIA]

Fot: Przemysław Sroka Biuro Wystaw Artystycznych w Tarnowie, Muzeum Okręgowe w Tarnowie i Przyjaciele Artysty SPOTKANIE W DNIU 100. ROCZNICY URODZIN JERZEGO PANKA (1918-2001)– WYBITNEGO ARTYSTY URODZONEGO W TARNOWIE W programie wieczoru: Wprowadzenie do twórczości Jerzego Panka – wykład dr Agnieszki Lech-Bińczyckiej (Wydział Sztuki Uniwersytetu Rzeszowskiego) Pokaz fragmentu filmu o Jerzym Panku nakręconego przez Elżbietę Dzikowską Spotkanie z Przyjaciółmi Jerzego Panka Ekspozycja wybranych grafik Jerzego Panka ze zbiorów Muzeum Okręgowego w Tarnowie Urodziłem się w Tarnowie 11 grudnia o 11 wieczór 1918. Mieszkałem na ulicy św. Marcina. To już przedmieścia. Tam mieszkali Żydzi, Polacy. Przeważnie rzemieślnicy. Nasz dom długi, drewniany. Wysoki dach. Bez gwoździ, tylko na kołkach. Jak go rozbierali, to jako chłopak schowałem sobie takie kołeczki. I mam, mam… Mieszkał z nami, na przykład, mój dziadek krawiec, który szył te bondy dla tych woźniców, te liberie. Takie długie, aż do samej ziemi. (…) I kto jeszcze mieszkał – tramwajarz. Nazywał się Wódka. Wódka! Wąsy nosił na sztorc. (…) W Tarnowie to dzieciństwo wydaje się, że było jakieś szczęśliwe. Oni śpiewali tam, grali na jakichś cytrach, na jakichś bałabajkach. Pili miód na gorąco. (…) Tarnów, bardzo żywotne miasto. Bardzo ruchliwe. Ta ruchliwość polegała na tym, że wszyscy na tych furmankach jeździli, na tych koniach. Tak, że to był okropny ruch. Tam się samochodów prawie nie widziało. Ja tylko pamiętam, chyba Bugatti był, na którym to jeździł ten hrabia...no jak on… (fragmenty wspomnień Jerzego Panka, z nagrań Krystyny Czerni i Joanny Gałeckiej) Spotkanie zostało realizowane przy wsparciu finansowym Województwa Małopolskiego / Mecenat Małopolski // Tarnowskie Towarzystwo Zachęty Sztuk Pięknych.

Spektakl Teatru Polonia - Grace i Gloria w CSM [ZDJĘCIA]

Spektakl Teatru Polonia - Grace i Gloria w CSM [ZDJĘCIA]

Fot: Przemysław Sroka Barwna, a zarazem przejmująca opowieść o dwóch dojrzałych kobietach, o krańcowo różnych temperamentach, charakterach i skrajnie odmiennych doświadczeniach życiowych. Wzruszający spektakl dotykający trudnych tematów przemijania, jednocześnie niosący nadzieję, przepełniony poczuciem humoru i zaskakującymi zwrotami akcji. Brawurowa gra Stanisławy Celińskiej i Lucyny Malec tworzy sztukę pełną wdzięku i refleksji. Sztukę bliską prawdy o życiu i śmierci. Odkrywającą, co jest ważne i dlaczego. Uczącą akceptować świat, życie jakie jest. Z całą siłą radości i bólu przeżywania.

Studium Materii - Anny Kuźmitowicz oraz Nostalgia- Anny Świętek i Anny Lejpold-wernisaż w CSM [ZDJĘCIA]

Studium Materii - Anny Kuźmitowicz oraz Nostalgia- Anny Świętek i Anny Lejpold-wernisaż w CSM [ZDJĘCIA]

Fot: Przemysław Sroka "Studium Materii" wystawa prac Anny Kuźmitowicz Prezentowana na wystawie kolekcja ubiorów to wyraz poszukiwań nowych rozwiązań dotyczących badania wpływu użytych materiałów i sposobu ich zastosowania w procesie dziania oraz oddziaływanie tych elementów na formę ubioru. Wszystkie realizacje wykonane są w technice dziewiarskiej i stanowią autorską wypowiedź na pograniczu ubioru i sztuki włókna. Unikatowe rozwiązania dotyczące struktury, formy i faktury z zastosowaniem surowców konwencjonalnych i niekonwencjonalnych dotyczą przeistaczania się, za sprawą materii dziewiarskiej, ubioru w obiekty o charakterze wizyjnym. Manipulacja materiałami włókienniczymi, proporcjami, kształtami oraz sposobami dziania powoduje utworzenie zróżnicowanych przestrzennie konfiguracji strukturalnych. Wszystkie te działania mają na celu wyeksponowanie dzianiny jako medium niezwykle kreacyjnego, wielowymiarowego, o niepowtarzalnych, „rzeźbiarskich” cechach budowy oraz podkreślanie jej potencjału zarówno w znaczeniu materialnym, jak i w sferze idei. Cechy wizualne ubiorów są bezpośrednio związane z tworzywem a bryła ludzkiego ciała jest pretekstem do konstruowania dzianinowych struktur w oparciu o celowe zastosowanie zróżnicowanego materiału wyjściowego. Anna Kuźmitowicz Ukończyła Akademię Sztuk Pięknych im. Wł. Strzemińskiego w Łodzi na Wydziale Tkaniny i Ubioru w Pracowni Projektowania Ubioru Dzianego. W 2015 roku uzyskała stopień doktora sztuki w dziedzinie sztuk plastycznych w dyscyplinie artystycznej - sztuki projektowe. Za rozprawę doktorską otrzymała w 2016 roku Nagrodę Prezesa Rady Ministrów. Od 2007 roku pracuje w macierzystej uczelni prowadząc zajęcia z projektowania ubioru dzianego. Współpracuje z przemysłem odzieżowym na stanowisku projektantki ubioru. Kolekcje jej projektu prezentowane były na wielu targach krajowych i zagranicznych min.: Prêt-à-Porter w Paryżu, Pure w Londynie, Moda UK w Birmingham, CPM w Moskwie, na Międzynarodowych Targach Poznańskich oraz łódzkich Prezentacjach. Zdobywczyni Złotego Medalu Międzynarodowych Targów Poznańskich w 2008 roku. Zajęła I miejsce w konkursie dla młodych projektantów organizowanym przez Ptak Expo w 2015 roku. Działalność również z zakresu sztuki włókna - udział w wielu wystawach zbiorowych i indywidualnych krajowych oraz zagranicznych. "Nostalgia" wystawa prac Anny Świętek i Anny Lejpold Anna Świętek Tkanina jest przedmiotem uniwersalnym, związanym z człowiekiem od najwcześniejszych okresów cywilizacji. Pełni wiele funkcji w życiu codziennym. Kiedyś była środkiem płatniczym obecnie wykorzystywana jest jako dekoracja, pozwala na twórcze zastosowanie drzemiącego w nas potencjału. Zapewnia nam doznania estetyczne, ale też pełni funkcję użytkową. Tkaninami otaczamy się, w tkaniny ubieramy. Niezwykłe są te które mają duszę, zaklętą historię w swoich włóknach. Prezentowana kolekcja „Nostalgia” jest wyjątkowa i unikatowa, to połączenie ręcznie wykonanych tkanin, które przez ponad 80 lat leżały zapomniane w Huculskiej skrzyni gdzieś na Ukraińskim strychu, z pięknymi wyrazistymi dzianinami. Inspiracje do stworzenia tej niezwykłej kolekcji rodziły się powoli, każdy pobyt projektantki na Ukrainie to nowe estetyczne doznania, każde zetknięcie się z kulturą, materiałem i folklorem głęboko zapadało w pamięć. Szlachetna czerń z misternie połyskującą nitką w połączeniu z miękkością formy nadała kolekcji nowy współczesny wymiar. Anna Świętek ukończyła Akademię Sztuk Pięknych specjalność "Moda, stylizacja, trendy", Projektowanie Ubioru na Wydziale Tkanin i Ubioru, Wyższą Szkołę Prawa i Administracji na kierunku Administracja, Wyższą Szkołę Biznesu w Tarnowie na kierunku Zarządzanie i Marketing. Pracowała jako manager w firmach zajmujących się projektowaniem oraz sprzedażą ubrań i biżuterii. Obecnie pracuje w Centrum Sztuki Mościce, a także wykłada historię mody na Wydziale Tkaniny i Ubioru Akademii Sztuk Pięknych w Łodzi. Projektantka i stylistka. Prowadzi warsztaty dla dzieci i dorosłych z projektowania i kolorystyki. Anna Lejpold Nostalgia to wstęp do kolekcji inspirowanej tradycją i kulturą Huculszczyzny. Modele powstały pod wpływem osobistych doświadczeń i poznawania tradycji Ukrainy. W projektowaniu bardzo istotne jest dla autorki przenikanie się kultur. Zastosowanie lnu i taśm w tradycyjnej kolorystyce i ukraińskim wzornictwie oraz zestawienie ich z prostymi nieskomplikowanymi formami odzieży jest w tym przypadku symbolem splatającej się tradycji z nowoczesnością, albowiem wszystkie nowe idee nie są w stanie istnieć oderwane od historii, tradycji i kultury. Wypowiedź autorki jest przejawem nostalgii za kultywowaniem rękodzieła i jego obecności w modzie użytkowej dzisiejszych czasów. Anna Lejpold urodzona w 1979 roku w Pabianicach. Ukończyła studia dzienne na Politechnice Łódzkiej, dyplom z wyróżnieniem na Wydziale Inżynierii i Marketingu Tekstyliów w 2007 r. w specjalności Architektura Tekstyliów. Od 2015 roku dyplomowany pedagog - studia podyplomowe Wyższa Szkoła Zarządzania i Nauk Humanistycznych w Częstochowie. W trakcie Doktoranckie Studia Środowiskowe na Akademii Sztuk Pięknych im. Wł. Strzemińskiego w Łodzi. Współuczestniczyła przy tworzeniu zakładowej marki „SERENO” a tym samym kolekcji odzieży damskiej. W latach 2006-2012 stanowiła trzon zespołu z Agencji „ARK”, Kompanii Marketingowej „2goods” oraz firmy „Seisan & Senden”. Od czerwca 2013 roku właściciel biura projektowego. W ramach działalności i współpracy z f-mą „Polcotex” uczestniczy w projektowym przygotowaniu produkcji i wdrażaniu ich w przemysł, głównie dla znanych francuskich marek m.in.: Anne Fontaine, Heimstone, Jayko, Jerome L'Huiller, Karine Jean, Kenzo, Les Expatries, Max&Lola, Maison Martin Morel, Port Grandis: Chanel Uniforme, Longchamp Paris, Balmain Kids; Pascal Millet, Sur un Banc, Texto- Rivieres de Lune, Edward Person; Tinsels, Valentina Vox, Valerie Khalfon. Corocznie wdraża do produkcji około 300 modeli. Od roku 2009 asystent na Wydziale Tkaniny i Ubioru w Pracowni Kształtowania Formy Ubioru Akademi Sztuk Pięknych w Łodzi, prowadzi zajęcia dydaktyczne z Konstrukcji Ubioru, Technologii i Materiałoznawstwa Ubioru. Sprawuje opiekę merytoryczną nad działalnością Koła Naukowego „Sartorium” przy ASP. Prowadzi aktywną działalność na rzecz uczelni.

Światła na Niepodległość - Galeria nr 2

Światła na Niepodległość - Galeria nr 2

Fot: Przemysław Sroka

Spektakl Zimowa przygoda - Teatru Lalek Rabcio w CSM [ZDJĘCIA]

Spektakl Zimowa przygoda - Teatru Lalek Rabcio w CSM [ZDJĘCIA]

Fot:Przemysław Sroka

Zaczarowany Teatr Wyobraźni - warsztaty rodzinne w CSM [ZDJĘCIA]

Zaczarowany Teatr Wyobraźni - warsztaty rodzinne w CSM [ZDJĘCIA]

Fot: Przemysław Sroka

Światła na Niepodległość [ZDJĘCIA]

Światła na Niepodległość [ZDJĘCIA]

9 grudnia 2018 r. fot. Artur Gawle

"Bajkowy koncert" zakończył X Festiwal Mała Talia[ZDJĘCIA]

"Bajkowy koncert" zakończył X Festiwal Mała Talia[ZDJĘCIA]

9 grudnia 2018 r. fot. Artur Gawle

Mikołaj pod wodą [ZDJĘCIA]

Mikołaj pod wodą [ZDJĘCIA]

9 grudnia 2018 r. fot. Artur Gawle Niedzielny poranek na basenie PWSZ należał do płetwonurków oraz wszystkich chętnych dzieciaków, którzy chcieli poznać ich pracę. Wtedy swoje umiejętności zaprezentowali strażacy-płetwonurkowie oraz doświadczeni rehabilitanci wykorzystujący w swojej pracy środowisko wodne. Ponadto, chętni mogli spróbować swoich sił w nurkowaniu.

Koncert:Wojtek Pilichowski - Vandal w Tarnowskim Centrum Kultury[ZDJĘCIA]

Koncert:Wojtek Pilichowski - Vandal w Tarnowskim Centrum Kultury[ZDJĘCIA]

Fot: Przemysław Sroka O płycie "Vandal": Ta płyta to powrót do najlepszych tradycji muzyki fusion. W pełni autorska płyta Wojtka Pilichowskiego, w której obok świetnie działającej maszyny jazz funky, siłę brzmienia dają mocne rockowe rify. Absolutnym ewenementem jest współpraca z dwoma typowo polskimi zespołami ludowymi z górskiego regionu Pieniny. Wykorzystanie w sposób nie naruszony czystych form etnicznej muzyki w aranżacjach fusion albumu Vandal. Wyjątkowe brzmienie kwartetu grającego z Wojtkiem i energia płyty to zasługa nagrywania na 100% w jednym pomieszczeniu przez cały zespół. Basista jako lider oraz gitarzysta Michał Trzpioła , perkusista Tomasz Machański i dwóch pianistów Michał Rorat oraz Adrian Latosiewicz tworzą kolor brzmienia i dynamiki nie osiągalny w przypadku płyt nagrywanych ślad po śladzie. Na uwagę zasługuje też obecność w albumie Vandal Wojtka Olszaka i Michała Dąbrówki. Specjalnym akcentem jest zjawiskowa Julita Zielińska w jednej z dwóch piosenek na tej płycie. Wojtek Pilichowski i jego najnowsze dzieło to potężna porcja oryginalnej i nowej formy w muzyce fusion. Skład zespołu: Wojtek Pilichowski - gitara basowa Michał Trzpioła - gitara Adrian Latosiewicz - instr. klawiszowe Tomek Machański - perkusja

Motomikołaje 2018[ZDJĘCIA]

Motomikołaje 2018[ZDJĘCIA]

8 grudnia 2018 r. fot. Artur Gawle

Koncert Warszawskiej Orkiestry Sentymentalnej w CSM [ZDJĘCIA]

Koncert Warszawskiej Orkiestry Sentymentalnej w CSM [ZDJĘCIA]

Fot: Przemysław Sroka Warszawska Orkiestra Sentymentalna to zespół rozsmakowany w dawnych melodiach polskiej przedwojennej rewii i kabaretu. Piosenki i pieśni z repertuaru Adama Astona, Wiery Gran czy Mieczysława Fogga, aranżacje Henryka Warsa i Rostworowskiego, wykonania orkiestr Golda i Petersburskiego, Karasińskiego i Kataszka . Zadebiutowali na festiwalu Polskiego Radia „Nowa Tradycja” w 2015 roku, a rok później ukazał się ich debiutancki album „Umówmy się na dziś”. Kolejna płyta "Tańcz mój złoty" pojawiła się na rynku w październiku 2017, a dwa miesiące później - "Śpiewnik kolędowy".

Katarzyna Józefowicz - Między słowami - wernisaż BWA na Dworcu PKP [ZDJĘCIA]

Katarzyna Józefowicz - Między słowami - wernisaż BWA na Dworcu PKP [ZDJĘCIA]

Fot: Przemysław Sroka Najlepszym słowem, które opisuje prace Katarzyny Józefowicz wydaje się być cisza. Instalacje artystki emanują (nie)spokojem. Powtarzalność, banalność elementów sprawia, iż odbieramy je jako coś znajomego, oswojonego. Powtarzalność, banalność elementów sprawia, iż odbieramy je jako coś niepokojącego. Spokój/niepokój ten emocjonalny dysonans towarzyszy oglądaniu prac artystki. Katarzyna Józefowicz sama o sobie mówi, iż jest niewolnikiem budowania. Stwierdzenie to nie dziwi, gdy bliżej przyjrzymy się jej pracom. Z niewielkich, pociętych fragmentów gazet, papieru, powstają złożone, wieloelementowe konstrukcje, rozedrgane struktury wchodzące w interakcje z otaczającą przestrzenią. W swoich instalacjach Józefowicz wykorzystuje papier, materiał wyjątkowo kruchy i nietrwały, podatny na uszkodzenia, zmieniający się wraz z upływem czasu. Przygotowanie obiektu wymaga wielu godzin żmudnej pracy. Proces tworzenia kojarzy się z jednej strony z typowo kobiecymi zajęciami, z drugiej – z tworzeniem mandali. Tematem prac są uniwersalne pytania: o emocje, przemijanie, relacje z otaczającą nas przestrzenią. Twórczość Katarzyny Józefowicz rozgrywa się prywatnie, między słowami, rozwija się po cichu niczym ludzka egzystencja. Tworzenie wpisane zostaje w rytm codzienności „Komentuję rzeczywistość poprzez moją codzienność” – ta deklaracja sprzed kilkunastu lat wydaje mi się ciągle aktualna. „Pracuję w domu. Nie uzurpuję sobie prawa do nazywania czy określania tego miejsca pracownią. To jest DOM. W każdej chwili mogę przerwać pracę i w każdej chwili mogę ją podjąć na nowo. Wpisuję się ze swoją pracą w rytm rodziny i obowiązków. Staram się, aby wymienione składowe mojej codzienności nie były w konflikcie. Aby się harmonijnie dopełniały” – stwierdza artystka. Trudno pisać o jej pracach, słowa wydają się unicestwiać ich istotę, łatwo też popaść w banał. Józefowicz z gazet pociętych w paski, pojedynczych słów, postaci tka pajęczyny, dywany, obrusy. Zaprasza odbiorców do prywatnego uniwersum, dzieli się własnymi emocjami. Tytuł wystawy z jednej strony odnosi się do twórczości artystki, z drugiej – opisuje instalację, która zostanie na niej zaprezentowana. Jej głównym motywem jest przypadek, gra słowem, trudno uchwytna, przelotna myśl pojawiająca się w umyśle gdzieś pomiędzy linijkami tekstu. Pierwsza odsłona wystawy „Między słowami” miała miejsce w Centrum Sztuki Współczesnej ŁAŹNIA 2, Gdańsk Nowy Port (11.05-26.08.2018 / w ramach obchodów 20-lecia ŁAŹNI). Tarnowska odsłona wystawy będzie wzbogacona o prezentację pracy Katarzyny Józefowicz z kolekcji Małopolskiej Fundacji Muzeum Sztuki Współczesnej. Katarzyna Józefowicz jest rzeźbiarką i autorką instalacji. W latach 1981-1986 studiowała na wydziale Rzeźby w PWSSP w Gdańsku, gdzie obecnie (Akademia Sztuk Pięknych) jest Dziekanem Wydziału Rzeźby i Intermediów. Swoje prace pokazywała na wystawach indywidualnych, m.in. w Galerii F.O.S. w Gdańsku (1993), w Galerii Koło w Gdańsku, w Galerii Foksal oraz w Galerii Prowincjonalnej w Słubicach (2000), Centrum Sztuki Współczesnej Zamek Ujazdowski (2015). Sławę przyniosły jej wystawy w Galerii Foksal (2000) czy udział w Biennale w Berlinie (2001). Została uhonorowana Paszportem Polityki (2001) – prestiżową nagrodą przyznawaną w różnych dziedzinach, w tym w sztukach wizualnych za przekraczanie granic. Jej praca znajdują się w kolekcji Małopolskiej Fundacji Muzeum Sztuki Współczesnej (Znaki Czasu), udostępnianej publiczności przez tarnowskie BWA na „Wystawie stałej” w budynku dworca PKP w Tarnowie. Partner wystawy: Centrum Sztuki Współczesnej ŁAŹNIA w Gdańsku Wystawa finansowana z budżetów Miasta Tarnowa i Województwa Małopolskiego.

Przedszkolaki przystroiły choinki [ZDJĘCIA]

Przedszkolaki przystroiły choinki [ZDJĘCIA]

7 grudnia 2018 r. fot. Artur Gawle

Iluminacje świąteczne w Tarnowie [ZDJĘCIA]

Iluminacje świąteczne w Tarnowie [ZDJĘCIA]

6 grudnia 2018 r. fot. Artur Gawle Udekorowane zostały między innymi ulice: Krakowska, Lwowska, Słoneczna, aleja Jana Pawła II, Nowodąbrowska, Mickiewicza, Szeroka, Narutowicza, Marii Dąbrowskiej i Chemiczna. Świetlne ozdoby stanęły na wszystkich rondach, w Ogrodzie Jordanowskim w Parku Strzeleckim, w parku na osiedlu Zielonym i w parku Legionów. Miasto ozdobione między innymi świetlnymi kurtynami, bombkami, dzwonkami i aniołami. Pojawiły się też dekoracje w nieco większych rozmiarach, takie jak bombki, pod którymi można przechodzić, prezenty czy znane już tarninowe drzewko, zdobiące fontannę na skwerze ojca Kokocińskiego. Świątecznie oświetlony został też most i deptak nad Wątokiem oraz most na Białej, iluminowana będzie również hala Pałacu Młodzieży przy ulicy Gumniskiej. - Będą też niespodzianki – mówiła dyrektor Maria Zawada – Bilik.

1

...

64

65

66

67

68

69

70

...

Wiadomość ze strony Tarnowska.tv

Reklama