poniedziałek, 16 czerwca 2025 16:53

Zaloguj się

Reklama

Galerie zdjęć

DZIEŃ OTWARTY KLUBOWICZA & DENSY DENSY 8-9.03.2019 w Blue Velvet Club [ZDJĘCIA]

DZIEŃ OTWARTY KLUBOWICZA & DENSY DENSY 8-9.03.2019 w Blue Velvet Club [ZDJĘCIA]

DZIEŃ OTWARTY KLUBOWICZA & DENSY DENSY 8-9.03.2019

DZIEŃ KLUBOWICZA & ALL NIGHT 8-9.03.2019 w 2face Music Club [ZDJĘCIA]

DZIEŃ KLUBOWICZA & ALL NIGHT 8-9.03.2019 w 2face Music Club [ZDJĘCIA]

fot. Łukasz Łukasiński

Marcinka Cross Challenge[ZDJĘCIA]

Marcinka Cross Challenge[ZDJĘCIA]

fot. Artur Gawle

Koncert The Beatles Revival w Centrum Sztuki Mościce [ZDJĘCIA]

Koncert The Beatles Revival w Centrum Sztuki Mościce [ZDJĘCIA]

Fot: Przemysław Sroka

Prezentacja Unii Tarnów [ZDJĘCIA]

Prezentacja Unii Tarnów [ZDJĘCIA]

fot. Artur Gawle

Koncert jazzowy: Stryjo[ZDJĘCIA]

Koncert jazzowy: Stryjo[ZDJĘCIA]

fot. Artur Gawle

Wystawa pokonkursowa - Fotoferia w CSM

Wystawa pokonkursowa - Fotoferia w CSM

Fot: Przemysław Sroka

Charytatywna debata z okazji Dnia Kobiet[ZDJĘCIA]

Charytatywna debata z okazji Dnia Kobiet[ZDJĘCIA]

fot. Artur Gawle

Słodkie Urodziny Tarnowa[ZDJĘCIA]

Słodkie Urodziny Tarnowa[ZDJĘCIA]

fot. Artur Gawle

Spektakl "Skok w bok" Teatru Capitol w CSM [ZDJĘCIA]

Spektakl "Skok w bok" Teatru Capitol w CSM [ZDJĘCIA]

Fot: Przemysław Sroka

O rzeźbiarkach - wykład Agnieszki Tarasiuk w BWA [ZDJĘCIA]

O rzeźbiarkach - wykład Agnieszki Tarasiuk w BWA [ZDJĘCIA]

Fot: Przemysław Sroka

Inauguracja Gaju Tarnowskich Sprawiedliwych[ZDJĘCIA]

Inauguracja Gaju Tarnowskich Sprawiedliwych[ZDJĘCIA]

fot. Artur Gawle

Babski Poniedziałek w CSM - Całe szczęście

Babski Poniedziałek w CSM - Całe szczęście

Fot: Michał Wrona

Dzień otwarty w SP nr 3[ZDJĘCIA]

Dzień otwarty w SP nr 3[ZDJĘCIA]

fot. Artur Gawle

"Dalida - pieśń miłości" - najpiękniejsze piosenki na zakończenie karnawału w CSM [ZDJĘCIA]

"Dalida - pieśń miłości" - najpiękniejsze piosenki na zakończenie karnawału w CSM [ZDJĘCIA]

Fot: Przemysław Sroka

Konferencja „O Dostępności w Małopolsce”[ZDJĘCIA]

Konferencja „O Dostępności w Małopolsce”[ZDJĘCIA]

fot. Artur Gawle

Grupa Azoty PWSZ Tarnów vs Uni Opole(3-1)[ZDJĘCIA]

Grupa Azoty PWSZ Tarnów vs Uni Opole(3-1)[ZDJĘCIA]

fot. Artur Gawle

Powiatowe obchody Narodowego Dnia Pamięci Żołnierzy Wyklętych[ZDJĘCIA]

Powiatowe obchody Narodowego Dnia Pamięci Żołnierzy Wyklętych[ZDJĘCIA]

fot. Artur Gawle

Goście Łukasza Maciejewskiego - Jacek Braciak w CSM [ZDJĘCIA]

Goście Łukasza Maciejewskiego - Jacek Braciak w CSM [ZDJĘCIA]

Fot: Przemysław Sroka Jacek Braciak Aktor teatralny, filmowy i dubbingowy. Absolwent Warszawskiej Akademii Teatralnej. Wielokrotnie nagradzany za najlepsze męskie kreacje drugoplanowe: podczas Festiwalu Polskich Filmów Fabularnych w Gdyni w 2002r oraz wyróżniony Polską Nagrodą Filmową Orzeł w 2003r za rolę w filmie „Edi”. W roku 2012 oraz 2017 również otrzymał Polską Nagrodę Filmową Orzeł za kolejno: „Różę” i „Wołyń”. Jedna z czołowych postaci polskiej kinematografii w wydaniu 2018 – poza „Córką trenera” wystąpił również jako jeden z trzech głównych bohaterów głośnego „Kleru” w reżyserii Wojtka Smarzowskiego. "Córka trenera" - recenzja Wartościowe filmy o tenisie? Wymieńmy, proszę, choć kilka tytułów. Na świecie parę niezłych by się znalazło - "Wszystko gra" Woody'ego Allena, "Wimbledon" Richarda Loncraine'a, "Wojna płci" czy niedawny "Borg/McEnroe". A w Polsce? Chyba jeszcze takiego filmu nie było. Do teraz. Owszem, można ze wzruszeniem powspominać "Jadzię" Mieczysława Krawicza z Jadwigą Smosarską z 1936 roku, albo wspaniałą scenę pojedynku tenisowego w "Do widzenia, do jutra..." Janusza Morgensterna z niezrównanym Romanem Polańskim, o "Dzieciach i rybach" Jacka Bromskiego nie wspominając, jednak pierwszym polskim filmem, w którym właśnie ten sport buduje dramaturgię, stając się głównym motorem napędzającym akcję jest dopiero "Córka trenera" Łukasza Grzegorzka. Kiedy sam myślę o tenisie, pojawiają się zawsze te same skojarzenia: elegancja i zwinność, białe kostiumy i zieleń kortu, technika i talent. I jeszcze klasyczne nazwiska: Stefan Edberg, Martina Navratilova, Boris Becker, Ivan Lendl, Andre Agassi, Roger Federer czy Serena Williams. Ten sport jest wyjątkowo efektowny, pomimo pozornej monotonni, chce się go oglądać godzinami, ta gra wciąga. Łukasz Grzegorzek, reżyser "Córki trenera", nie ukrywa autobiograficznego kontekstu filmu. Sam był świetnie rokującym tenisistą, synem trenera. Chodziło jednak o inspiracje, nie o samą fabułę, która oczywiście jest fikcją. Tym niemniej od pierwszych minut widać ten szczególny rodzaj autentycznego doświadczenia, którego nie udałoby się zamarkować. Grzegorzek wie w co gra. Pokazuje ludzi związanych ze sportem tenisowym niejako od wewnątrz, od środka. To nie są wypełnione trybuny, ani wielomilionowe honoraria o których z lubością rozpisują się media, w "Córce trenera" inaczej: najtańsze hotele, campingi, poranne przypominanie sobie, gdzie się obudziło, czy to Wrocław, czy może Płock, pilnowanie diety, czasami piwo, czasami dyskoteka. I tak mija całe dzieciństwo, tak mija młodość. Do Wimbledonu droga jest naprawdę daleka. Trzeba się przedrzeć przez prowincjonalne turnieje, zapomnieć o wygodach, i ćwiczyć, ćwiczyć, ćwiczyć. Trenować za wszelką cenę, nawet jeżeli brakuje sił. Film Łukasza Grzegorzka nie jest jednak wyłącznie opowieścią o sporcie, o tenisie. W nieustannej podróży z jednego miejsca do drugiego, siłą rzeczy zacieśniają się więzi, tym bardziej jeżeli – co akurat w tym sporcie bardzo częste – trenerem jest rodzic. W "Córce trenera" oglądamy sytuację w której właśnie ów rodzic: ojciec grany przez Jacka Braciaka, nie do końca świadomie zawłaszcza życiową przestrzeń córki Wiktorii (debiut Karoliny Bruchnickiej). Braciak gra nieudacznika który nie stracił godności. Ma tenis, ma córkę, ale chyba niewiele więcej. Oczami wyobraźni widzi Wiktorię w miejscu Radwańskiej, i wierzy, gorliwie wierzy, że marzenie się spełni. A Wiktoria? Jest ambitna, chociaż introwertyczna, pracowita, z poczuciem humoru. Tyle tylko, że ćwicząc tak intensywnie dobrze wie, ile w tej profesji zależy od samozaparcia, od wysiłku, determinacji, a ile od talentu. Tak jest zresztą z każdym sportem, nie tylko z tenisem. Pamiętam rozmowę sprzed wielu lat z Marcinem Koszałką, wówczas dopiero na samym początku kariery filmowej. Wcześniej Koszałka wyczynowo i namiętnie uprawiał wspinaczkę wysokogórską. Opowiadał mi, że w pewnym momencie uświadomił sobie, że w tym sporcie może być co najwyżej trzeci, czwarty, siódmy, że chociaż stara się bardziej od kolegów, poświęca treningom znacznie więcej czasu od nich, jest słabszy, ma gorsze wyniki. I że nie ma na to w zasadzie żadnego wpływu. Właśnie dlatego zdecydował się na porzucenie sportu, został filmowcem. Wiktoria staje przed podobnym dylematem. Jest młoda, piękna, przed nią "pierwsze kroki w chmurach" - jak z Hłaski, a przecież tak niewiele tych "chmur" zdążyła zobaczyć, zapamiętać, tak niewiele wrażeń się utrwaliło. Drzemki w samochodzie, rakieta tenisowa, wymagający, kochający ojciec. Gem, set, mecz. Karolina Bruchnicka debiutuje w tytułowej roli w świetnym stylu. Łatwo byłoby taki charakter przerysować, doprawić czymś charakterystycznym, przesadzonym, a jednak utalentowanej debiutantce udało się przemycić coś własnego, prywatnego, niemal intymnego. Poza świetnym przygotowaniem technicznym – gra w tenisa jak profesjonalistka, Karolina jest dla mnie postacią z amerykańskiego kina niezależnego. Trochę zbuntowaną, trochę niepewną siebie, szukającą autorytetu i odrzucającą wzorce. Taka nasza Saoirse Ronan. Filmowa Wiktoria jest świetna, znakomici na drugim planie są Agata Buzek, Piotr Żurawski, oraz debiutujący w dużej roli Igora – Bartłomiej Kowalski, jednak aktorsko film należy przede wszystkim do Jacka Braciaka. Pomimo imponującej filmografii, pamiętnych kreacji w filmach Smarzowskiego, Trzaskalskiego czy ostatnio w "Volcie" Juliusza Machulskiego, ten wyjątkowy aktor po raz pierwszy otrzymał szansę na tak pełny, wewnętrznie skomplikowany portret. Wykorzystał każdą sekundę ekranowej obecności. Maciej Kornet w interpretacji Braciaka to wieczny marzyciel, który szuka ekwiwalentu życia tam, gdzie czuje się pewnie. A jedynym takim miejscem jest dla niego kort tenisowy. Kornet wszystkie ambicje własne podporządkował córce wcale nie dlatego, żeby jej sukcesami zrekompensować własną, niezbyt udaną karierę. Przeciwnie, sport i tenis staje się dlań ucieczką przed życiem, prozą życia, przed obowiązkami codzienności, ale i przed przyjemnościami zwykłego dnia. Ucieka przed stałością, ponieważ podświadomie czuje, że każdy krok w inną stronę będzie błędem. Kolejnym (niepopełnionym) błędem który go zabija. Wycieniowana, wielowymiarowa rola. Świat filmu Grzegorzka w jednocześnie dokumentalnych i bardzo poetyckich zdjęciach Weroniki Bilskiej to wieczne lato które się nie spełnia. Jest zapowiedzią czegoś ponad stan: wyjątkowej pogody, wybitnych sukcesów, akceptacji i samoakceptacji. Proza jest jednak inna. Deszcz i komary, pot, znój, a łzy częściej niż uśmiechy. Unikatowy kontakt Łukasza Grzegorzka z młodą widownią, który udowodnił już debiutanckim "Kamperem", polega chyba właśnie na tym, że zauważa takie rzeczy i takich bohaterów. Że dla niego milenialsi i ich młodsi przyjaciele, wcale nie są tak trywialni i powierzchowni jak chcieliby ich widzieć najczęściej polscy filmowcy. Są marzycielami, jak Kornet. Odbijają tenisową piłeczkę. Chcieliby trafić." Łukasz Maciejewski

Grupa Azoty PWSZ Tarnów vs Uni Opole[ZDJĘCIA]

Grupa Azoty PWSZ Tarnów vs Uni Opole[ZDJĘCIA]

fot. Artur Gawle

Otwarcie komisariatu w Żabnie[ZDJĘCIA]

Otwarcie komisariatu w Żabnie[ZDJĘCIA]

fot. Artur Gawle

Życie jest piosenką - piosenki Jacka Cygana w Centrum Sztuki Mościce [ZDJĘCIA]

Życie jest piosenką - piosenki Jacka Cygana w Centrum Sztuki Mościce [ZDJĘCIA]

Fot: Przemysław Sroka Piosenkowe „wizytówki” Jacka Cygana weszły do codziennego języka i często słyszy się funkcjonujące już niezależnie od autora takie wyrażenia jak: „całkiem spokojnie wypiję trzecią kawę”, „czas nas uczy pogody”, „czego może chcieć od życia taki gość jak ja?”. Jacek Cygan potrafi również ciekawie o swoich piosenkach opowiadać i… wykonywać je, włączając do śpiewania Publiczność! Jacek Cygan poeta, autor tekstów piosenek, librecista. Jest autorem ponad 1000 tekstów piosenek dla najwybitniejszych polskich wokalistów (m.in. Edyty Geppert, Edyty Górniak, Ryszarda Rynkowskiego, Stanisława Soyki). W marcu tego roku, podczas uroczystej Gali Jubileuszowej Stulecia Stowarzyszenia Autorów ZAiKS, otrzymał Nagrodę 100-lecia ZAiKS-u. Elżbieta Adamiak piosenkarka, autorka tekstów i kompozytorka, która od wielu lat zajmuje w Polsce czołowe miejsce w gatunku poezji śpiewanej. Ze względu na oryginalność, specyficzną wrażliwość i wyjątkową umiejętność muzycznego przekazu tekstu poetyckiego. Artystka należy do grona nielicznych wykonawców tego gatunku. Nagrała siedem płyt, z których każda, według koneserów i krytyków muzycznych okazała się sukcesem.Obecnie wydała dawno oczekiwaną płytę, na której znalazły się starannie dobrane nowe piosenki Artystki, np.: „Trwaj, chwilo, trwaj"(duet z A. Nowakiem), „Posiedzimy sobie razem w kuchni" (duet z K. Kiljańskim), „Zanosi się na noc". Piosenka „Trwaj chwilo trwaj” przez długi czas utrzymywała się w czołówkach list przebojów m.in. „Trójki”, Radia „Złote Przeboje” a plebiscycie Polskiego Radia "Jedynki" głosami radiosłuchaczy wybrana została Przebojem Jesieni 2009 r. Daniel Olbrychski Daniela Olbrychskiego nie trzeba nikomu przedstawiać. Aktor ma w swoim dorobku artystycznym zarówno role filmowe (współpracował z tak wybitnymi reżyserami jak Andrzej Wajda, Kazimierz Kutz, Krzysztof Zanussi, Jerzy Hoffman czy Krzysztof Kieślowski). Aktor występuje na deskach warszawskich teatrów od blisko 50 lat i jest laureatem licznych nagród (Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski za wybitne zasługi w pracy artystycznej, Złoty Krzyż Zasługi, Złoty Medal "Zasłużony Kulturze Gloria Artis" etc). D. Olbrychski był wielokrotnie doceniany i wyróżniany zarówno przez publiczność (siódme miejsce w rankingu najważniejszych aktorów XX wieku według czytelników „Polityki”), jak i środowiska niezwiązane bezpośrednio z działalnością kulturalną (doktorat honoris causa Uniwersytetu Opolskiego). Jacek Wójcicki Utwory J. Cygana wykona także jego imiennik- Jacek Wójcicki. Ten wszechstronnie uzdolniony krakowianin „odkryty” w Piwnicy pod Baranami, swój muzyczno-aktorski talent szlifował nie tylko w rodzimych teatrach, ale i za granicą. Oprócz wspomnianej Piwnicy, gdzie jego gra zdobyła uznanie samego Stevena Spielberga, z powodzeniem występował m.in w telewizyjnych kabaretach Olgi Lipińskiej. Kamila Klimczak Wśród gości Jacka Cygana nie zabraknie tego wieczoru utalentowanych kobiet. Jedną z nich jest Kamila Klimczak zPiwnicy pod Baranami, zdobywczyni licznych wyróżnień wokalno- aktorskich, która zadebiutowała kilka lat temu recitalową płytą „Rysy na życiorysie”. Artystka bezbłędnie odnajduje się zarówno w rolach komediowych, śpiewanych jak i dramatycznych, bardzo często występując gościnnie.

Narodowy Dzień Pamięci "Żołnierzy Wyklętych" [ZDJĘCIA]

Narodowy Dzień Pamięci "Żołnierzy Wyklętych" [ZDJĘCIA]

fot. Artur Gawle

Alicja Bielawska - Pozwól przestrzeni obracać się [ZDJĘCIA]

Alicja Bielawska - Pozwól przestrzeni obracać się [ZDJĘCIA]

Fot: Przemysław Sroka Spotkanie z artystką, prezentacja twórczości i spacer po wystawie

Spacer prasowy po zapleczu Teatru im. L. Solskiego[ZDJĘCIA]

Spacer prasowy po zapleczu Teatru im. L. Solskiego[ZDJĘCIA]

fot. Artur Gawle

100 lat sądów okręgu tarnowskiego w wolnej Polsce[ZDJĘCIA]

100 lat sądów okręgu tarnowskiego w wolnej Polsce[ZDJĘCIA]

fot. Artur Gawle

Tańczmy po miłości śmierć – koncert piosenek Leonarda Cohena. Michał Łanuszka z zespołem- KONCERT w CSM [ZDJĘCIA]

Tańczmy po miłości śmierć – koncert piosenek Leonarda Cohena. Michał Łanuszka z zespołem- KONCERT w CSM [ZDJĘCIA]

Fot: Przemysław Sroka

Spektakl dla dzieci w CSM - Dokąd pędzisz, koniku?[ZDJĘCIA]

Spektakl dla dzieci w CSM - Dokąd pędzisz, koniku?[ZDJĘCIA]

Fot: Przemysław Sroka

VI Salon Wiosenny 2019 w BWA-oprowadzanie artystów [ZDJĘCIA]

VI Salon Wiosenny 2019 w BWA-oprowadzanie artystów [ZDJĘCIA]

Fot:Przemysław Sroka

Zaczarowany Teatr Wyobraźni - warsztaty rodzinne w CSM [ZDJĘCIA]

Zaczarowany Teatr Wyobraźni - warsztaty rodzinne w CSM [ZDJĘCIA]

Fot: Przemysław Sroka

Charytatywna Gala Karnawałowa[ZDJĘCIA]

Charytatywna Gala Karnawałowa[ZDJĘCIA]

fot. Artur Gawle

Charytatywny maraton zumby dla Justyny[ZDJĘCIA]

Charytatywny maraton zumby dla Justyny[ZDJĘCIA]

fot. Artur Gawle

Wielki Kiermasz Płyt Winylowych w Galerii Tarnovia[ZDJĘCIA]

Wielki Kiermasz Płyt Winylowych w Galerii Tarnovia[ZDJĘCIA]

fot. Artur Gawle

Spektakl „Bóg mordu” w Centrum Sztuki Mościce

Spektakl „Bóg mordu” w Centrum Sztuki Mościce

Fot: Przemysław Sroka

Koncert SM Rock[ZDJĘCIA]

Koncert SM Rock[ZDJĘCIA]

fot. Artur Gawle

"Kambodża – pianie kogutów, płacz psów". Wojciech Tochman w CSM [ZDJĘCIA]

"Kambodża – pianie kogutów, płacz psów". Wojciech Tochman w CSM [ZDJĘCIA]

Fot: Przemysław Sroka Kambodża czterdzieści lat po Czerwonych Khmerach. Wojciech Tochman, z chłodną precyzją i ujmującą wrażliwością, opowiada o uśmiechniętych ludziach, których odwaga została na zawsze złamana. O bólu, którego się nie dało ukoić. O strachu, który nie odszedł i wciąż sprzyja przemocy. O nieufności, która zabija wspólnotę i mrozi w zacofaniu. Także o bezradności wobec uczuć i wobec choroby. „Pianie kogutów, płacz psów” to kontynuacja jego głośnych książek „Jakbyś kamień jadła” i „Dzisiaj narysujemy śmierć” – o codziennym życiu po ludobójstwach w Bośni i w Rwandzie. Kambodża opisana przez Tochmana, to lustro, w którym przegląda się cały świat. Na domowe więzienie skazani przez własne rodziny są ci chorzy, którzy kogoś zaatakowali, stale coś niszczyli, kradli sąsiadom. Strach przed agresją to powód uwięzienia. Niejedyny. Bo jest i drugi. Chodzi o kobiety. Niekoniecznie te groźne. Rodziny boją się, że chorej nie upilnują: odejdzie zbyt daleko od domu, zostanie zgwałcona. To raczej pewne – tak twierdzą i lekarka, i psycholog, i bliscy chorych. Bywa, że gwałt nie wydaje się rodzinom tak straszny, jak to co z gwałtu może wynikać. Dziecko, mówią, wydane na świat przez zgwałconą obłąkaną, będzie rosło z piętnem. Więc, by naznaczonego dziecka uniknąć, lepiej chorą zatrzasnąć w klatce, skuć łańcuchem, zamknąć w chlewie. (fragment książki) Wojciech Tochman Jeden z najwybitniejszych polskich reporterów i autorów literatury faktu. Jego książki, wśród nich m.in. Schodów się nie pali, Jakbyś kamień jadła, Dzisiaj narysujemy śmierć, Eli, Eli i Wściekły pies, wywołują ożywione dyskusje i niemal natychmiast wchodzą do kanonu reportażu. Dwukrotny finalista Nagrody Nike oraz Środkowoeuropejskiej Nagrody Literackiej Angelus. Laureat Premio Kapuściński przyznawanej w Rzymie oraz „Pióra Nadziei” – wyróżnienia Amnesty International.

1

...

61

62

63

64

65

66

67

...

Wiadomość ze strony Tarnowska.tv

Reklama