czwartek, 1 maja 2025 04:51

Zaloguj się

Reklama

Reklama

Galerie zdjęć

Święto Tarnowskiej Starówki dzień 2[ZDJĘCIA]

Święto Tarnowskiej Starówki dzień 2[ZDJĘCIA]

fot. Artur Gawle

Narodowe czytanie "Przedwiośnia"[ZDJĘCIA]

Narodowe czytanie "Przedwiośnia"[ZDJĘCIA]

fot. Artur Gawle

Wystawa Miltona H. Greene'a - "Women"- wernisaż w Centrum Sztuki Mościce

Wystawa Miltona H. Greene'a - "Women"- wernisaż w Centrum Sztuki Mościce

Milton H. Greene (14.04.1922 – 8.08.1985) "NAJWIĘKSZY FOTOGRAF KOBIET" /Richard Avedon/ Uważany jest za jednego z najwybitniejszych fotografów na świecie. Jego wrażliwość oraz wyczucie aparatu przyczyniły się do jego sławy, jako fotografa gwiazd i świata mody. Na szczególne uznanie zasługują przepiękne fotografie Marilyn Monroe. Tworzył przez ponad 40 lat. Przygodę z fotografią rozpoczął w wieku 14 lat. Był stypendy-stą słynnego Pratt Institute w Nowym Jorku. Studiował u słynnego fotoreportera i czarodzieja kompozycji Elliota Elisofena. Zafascynowany modą podjął pracę asystenta Louise Dahl-Wolfe, wybitnej fotografki, znanej z wyjątkowych okładek i stron z modą w Harper's Bazaar. W wieku 23 lat Milton Greene został okrzyknięty „cudownym dzieckiem fotografii kolorowej”. W latach 50-tych, 60-tych większość jego prac pojawiała się w najbardziej prestiżowych amerykańskich czasopismach, takich jak Life, Look, Harper's Bazaar, Town & Country czy Vogue. Prócz eleganckich, wysmakowanych portretów gwiazd znany był z fotografii mody – uważany jest obok Irvinga Penna czy Richarda Avedona za jednego z fotografów, którzy przyczynili się do zmiany postrzegania tej dziedziny twórczości i uznania jej za prawdziwą sztukę. Najsłynniejsze dzieła Greene’a to portrety artystów, muzyków, gwiazd filmu, teatru i telewizji. Potrafił uchwycić piękno człowieka płynące z jego wnętrza, pokazując ludzi w naturalny, subtelny i elegancki sposób. Fotografował takie sławy jak Frank Sinatra, Grace Kelly, Marlene Dietrich, Elizabeth Taylor, Cary Grant, Sophia Loren, Audrey Hepburn, Andy Warhol, Judy Garland, Alfred Hitchcock, Romy Schneider, Laurence Olivier, Steve McQueen, Claudia Cardinale, Paul Newman, Catherine Deneuve i wielu innych. Jednak to przyjaźń i relacja, jaka łączyła go z Marilyn Monroe, zapewniły mu niebywałą rozpoznawalność na całym świecie. Milton poznał Marilyn w trakcie pracy dla Look Magazine. Szybko stali się przyjaciółmi. Przez przeszło cztery lata, od 1953 do 1957 roku, był jej fotografem, doradcą artystycznym i wspólnikiem w interesach - to on pomógł jej zakończyć niekorzystny kontrakt z 20th Century Fox i założyć własną niezależną firmę Marilyn Monroe Productions, Inc. Właśnie to dało wreszcie Marilyn wpływ na wysokość honorariów i możliwość wyboru projektów, a w efekcie role w filmach: "Przystanek autobusowy" (Bus Stop) i "Książę i aktoreczka" (The Prince and the Showgirl). Zażyłość pomiędzy słynnym fotografem i blond pięknością była bardzo bliska i niezwykle owocna. Milton zrobił Marylin parę tysięcy fotografii. Przez pewien czas aktorka mieszkała razem z rodziną Miltona, znajdując tam zawodowe i osobiste wsparcie. W tym właśnie czasie Greene wykonał najsłynniejsze fotografie Marilyn. W ciągu czterech lat przyjaźni Greene’a z Marilyn powstały 52 sesje z udziałem gwiazdy, w tym ta najbardziej rozpoznawalna „Black Sitting”. Krążą plotki, że Greene’a łączyła z Marilyn nie tylko przyjaźń, ale i romans. Informacjom tym zaprzecza rodzina fotografa, twierdząc, że była to piękna, czysta relacja bliskich przyjaciół. Współpraca pomiędzy Greene'm, a Monroe została zerwana w 1957 roku, kiedy to trzeci mąż Marilyn, dramatopisarz Arthur Miller zaczął wtrącać się do interesów Marylin. Milton poczuł się urażony i wycofał się z Marilyn Monroe Productions, zakazując jednocześnie komukolwiek publikacji swoich fotografii. Milton Greene nie chciał sprzedać fotografii Marilyn. Do dziś nie wiadomo czy kierował się względami prawnymi, czy też miłością do gwiazdy. Fotograf, posiadając taki skarb, zmarł pogrążony w długach w sierpniu 1985 roku, w Los Angeles. Niespełna 10 lat później, w 1994 roku, najstarszy syn Miltona – Joshua – założył firmę-archiwum: Milton H. Greene Archives, która rozpoczęła pracę nad dorobkiem ojca. Dzięki jego staraniom fotografie, odbitki, a także plakaty Miltona H.Greene'a możemy oglądać w największych galeriach i muzeach na całym świecie. Na wystawie zobaczyć będzie można ikony popkultury, gwiazdy filmowe i modelki, takie jak: Marilyn Monroe, Marlene Dietrich, Audrey Hepburn, Geraldine Chaplin, Shirley MacLaine, Rosemary Clooney, Leslie Caron, May Britt, Doris Day, Farrah Fawcett, Candice Bergen. Obszerną kolekcję fotografii w stylu vintage wzbogacą: polaroidy, czasopisma, stykówki i nowoczesne odbitki, a także filmy, publikacje i wykłady. Fotografie Miltona H. Greene'a pochodzą z kolekcji Elizabeth Margot Produkcja: diChroma photography Kurator: Anne Morin Aranżacja: Bogusław Hynek Wystawa została przystosowana dla potrzeb osób z niepełnosprawnościami - osób z dysfunkcjami ruchowymi, słuchu, wzroku.

Turniej o Puchar Prezydenta Tarnowa Romana Ciepieli[ZDJĘCIA]

Turniej o Puchar Prezydenta Tarnowa Romana Ciepieli[ZDJĘCIA]

fot. Artur Gawle

Marek Piekarczyk – koncert charytatywny[ZDJĘCIA]

Marek Piekarczyk – koncert charytatywny[ZDJĘCIA]

fot. Artur Gawle

Qkla & Reiner - "Peryferie percepcji" - wernisaż wystawy w Galerii Bema 20

Qkla & Reiner - "Peryferie percepcji" - wernisaż wystawy w Galerii Bema 20

Qkla & Reiner - "Peryferie percepcji" Artyści o sobie : KRÓTKO... Jesteśmy artystami od wielu lat związanymi z lokalnym, tarnowskim środowiskiem. Dzieli nas znaczna różnica wieku lecz łączy umiłowanie sztuki w różnych jej aspektach oraz instytucja w której pracujemy czyli Biuro Wystaw Artystycznych. Mimo że, poruszmy się swobodnie w różnych stylistykach, to w ciągu minionych kilkunastu miesięcy pracowaliśmy głównie nad serią obrazów łączących w sobie elementy abstrakcji geometrycznej oraz informelu. Choć to kierunki wobec siebie mocno opozycyjne staraliśmy się poprzez wyważone zestawy kolorystyczne i często stosowaną minimalistyczną kompozycję spojrzeć na problem w kontekście naszych artystycznych doświadczeń oraz temperamentu. Wspólną wystawę planowaliśmy już od jakiegoś czasu, pojawienie się w Tarnowie nowego miejsca prezentacji kulturalno-artystycznych Galerii Bema 20, dało nam mocny impuls, który doprowadził do szybkiej realizacji naszych planów.

Święto Tarnowskiej Starówki - dzień pierwszy[ZDJĘCIA]

Święto Tarnowskiej Starówki - dzień pierwszy[ZDJĘCIA]

fot. Artur Gawle

Otwarcie Mościckiego Centrum Medycznego[ZDJĘCIA]

Otwarcie Mościckiego Centrum Medycznego[ZDJĘCIA]

fot. Artur Gawle

Wernisaż wystawy - Sercem malowane w BWA

Wernisaż wystawy - Sercem malowane w BWA

Sercem malowane Kim jest „Cortez”? W ciągu ostatnich kilku stuleciu, problem dotyczący tożsamości Artysty można powiedzieć w ogóle nie istniał. Artystą malarzem był zazwyczaj człowiek, który w trakcie procesu edukacyjnego pozyskiwał odpowiednią wiedzę oraz umiejętności, podlegały one ścisłej weryfikacji, w rezultacie dającej prawo do używania tytułu zawodowego. Drogą prowadzącą do celu były przeważnie różnego stopnia artystyczne uczelnie, jednakże przez długi czas, zanim Akademie Sztuki stały się powszechne, proces nauki artystycznego rzemiosła przebiegał na zasadzie czeladniczego „terminu”. Zazwyczaj młody, nastoletni człowiek zaczynał praktykować u „mistrza”, przechodząc przez lata kolejne etapy wtajemniczenia od prozaicznego sprzątania pracowni poprzez alchemię mieszania farb, przygotowania podobrazi, aż do etapów bardziej zaawansowanych, kiedy mógł uczestniczyć, jako pomocnik bezpośrednio w procesie powstawania obrazów, aż w końcu stawał się niezależnym artystą. Znane są liczne przypadki sławnych malarzy, którzy wprost wyręczali się pracą uczniów, dla siebie zostawiając „ostatnie szlify”, na przykład Rubens w okresie swojej świetności „zatrudniał” przy pracy nad zamówieniami ponad 20 malarzy, którzy równocześnie tworzyli dzieło wg szkicu mistrza. Stawanie się artystą to jak widać proces długotrwały, droga, która tak naprawdę nigdy się nie kończy. Poszukiwanie własnego niepowtarzalnego stylu, technicznej doskonałości to dążąca do nieskończoności sinusoida euforycznych wzlotów ale też zwątpień, ciągła walka nie tylko z materią ale też zmaganie się z własną wrażliwością, bo jak wiadomo artysta swą duszę nosi na powierzchni… Wracając do sedna rozważań nad tożsamością Artysty, wiek XX w szczególności tak zwane 20 - lecie międzywojenne było okresem dla sztuki bardzo brzemiennym. Trauma I Wojny Światowej, nie mająca dotychczas w dziejach ludzkości odniesienia skala tragedii, zmusiła ludzkość do głębokiej zadumy, zdefiniowania na nowo pojęcia Humanizmu. Nastroje panujące w tym czasie miały decydujący wpływ na współczesny obraz sztuk wizualnych, nie tylko pod względem formalnym, przewartościowaniu uległa sama definicja „artysty”, który zaczął pełnić zupełnie nową rolę w społeczeństwie z pewnego rodzaju „rzemieślnika” stawał się filozofem i myślicielem, coraz częściej kierował swoją aktywność w stronę rozważań teoretycznych, intelektualnej gry z odbiorcą, niejednokrotnie zahaczając o skandal, łamiąc tabu społeczno-obyczajowe. Powstała też nowa definicja „dzieła sztuki”, którym „było wszystko co zrobił artysta”. Wiele „postępowych” uczelni artystycznych zaczęło w procesie nauczania stawiać bardziej na generowanie nieograniczonej kreatywności studentów na plan dalszy spychając np. biegłość posługiwania się tradycyjnymi technikami, umiejętność poprawnego rysunku czy kompozycji. Obecnie sztuka podąża nieskończenie wieloma ścieżkami, hermetyczne ekspozycje zrozumiałe tylko przez ekstremalnych koneserów funkcjonują równolegle wraz z artefaktami oscylującymi wokół klasycznie pojmowanych sztuk pięknych, w każdym razie obydwa nurty mają swoich zwolenników i chyba dobrze bo każdy znajdzie coś dla siebie. W ostatnich latach można wyraźnie zaobserwować renesans malarstwa nawiązującego do realizmu czy też postimpresjonizmu, coraz więcej tak artystów jak i odbiorców skłania się ku sztuce komunikatywnej, opartej na solidnym rysunku oraz nienagannej technice malarskiej. Przykładem takiego właśnie podejścia do idei tworzenia jest postać artysty malarza Zbigniewa „Corteza” Zająca. Chodź formalnie nie posiada wykształcenia akademickiego, jak już wspomniałem w mojej przydługiej nieco przedmowie, w dziedzinie sztuk wizualnych nie „papier” jest ważny ale rzeczywiste umiejętności. Jak sam wspomina sztuką interesował się od dziecka, malował, rysował, niestety koleje losu sprawiły, że jako młody człowiek nie mógł kontynuować edukacji w tym kierunku. Jednak wrodzony talent nie dawał o sobie zapomnieć i po latach powrócił do ulubionego zajęcia. Biegłość w rzemiośle zdobywał w oparciu o analizę twórczości klasyków, wykonując kopie obrazów poznawał tajniki kompozycji a w szczególności zawiłości techniki jaką jest malarstwo olejne. Warty podkreślenia jest fakt, że obecnie większość malarzy znacznie chętniej posługuje się techniką akrylową, która jest o wiele mniej wymagająca, farby schną szybko, pozwalając często podczas jednego posiedzenia ukończyć pracę, jednakże w przypadku kopii ta prosta technika nie jest w stanie w sposób zadowalający oddać w pełni charakteru pierwotnego dzieła, pozostając na etapie powierzchownego odwzorowania. Przyglądając się pracom Pana Zbigniewa zwraca uwagę wykorzystanie przez Niego całego wachlarza możliwości jakie daje właśnie olej, o ile operowanie barwnymi plamami w przypadku realizacji prac w duchu postimpresjonizmu czy Młodej Polski wydaje się dosyć proste o tyle tworzenie kopii mistrzów epoki Baroku czy Renesansu wymaga olbrzymiego doświadczenia i wiedzy szczególnie w dziedzinie uzyskiwania efektów laserunkowych, które zmuszają do zachowania reżimu technologicznego, poza tym są żmudne i czasochłonne. Już samo „wzięcie na warsztat” dzieł Rembrandta czy Vermeera, próba rozszyfrowania tajników płótna wydaje się aktem niezwykłej odwagi, której jak widać Artyście nie brakuje. Twórczość Zbigniewa Zająca, jest co warte podkreślenia, wyjątkowo różnorodna, bardzo często malarze mają swoje ulubione motywy, które stają się z czasem ich znakiem rozpoznawczym, są specjaliści od portretów, pejzaży, martwych natur, scen zbiorowych itp. Są tacy, którzy nigdy nie eksperymentują trzymając się konsekwentnie raz obranej drogi, Zbigniew jest bardzo niespokojną duszą, za wszelką cenę stara się uniknąć zaszufladkowania, obok klasycznej martwej natury pojawiają się pełne dynamiki sceny zbiorowe, historyczne kadry z dumnymi jeźdźcami pełne romantycznego nastroju. Artysta jasno określa swoje fascynacje, wymienia trzech najważniejszych dla Siebie mistrzów są to Józef Brandt, Jan Matejko i Rembrandt van Rijn, trudno o lepsze wzorce. W każdym razie duch twórczości tych właśnie artystów, jest doskonale wyczuwalny w twórczości „Corteza”. Celowo użyłem określenia „twórczości”, bo jestem przekonany, że różnego rodzaju obrazy, kopie, które powstają na podstawie klasycznych dzieł to aktywność mająca przede wszystkim cel poznawczy, edukacyjny, szlifowanie techniki i umiejętności pozwalających na realizację własnych, autorskich wizji. Zwykle malarze-kopiści to odrębna grupa zawodowa, której głównym zajęciem jest tak zwana odtwórczość, generowanie autorskich kompozycji wymaga szczególnego rodzaju wyobraźni, abstrakcyjnego myślenia i kreatywności z czym na pewno nie ma problemu „Cortez”. Obok portretów i pejzaży do szczególnie udanych autorskich kompozycji należy zaliczyć sceny inspirowane malarstwem historycznym i rodzajowym. Artysta dzielnie idzie w malarskie szranki z takimi specjalistami jak wspomniany już Brandt, Chełmoński czy Kossak, szczególnie jeśli chodzi o temat koni, które maluje pewnymi pociągnięciami pędzla oddając czar i piękno tego tak bardzo polskiego motywu. Rodzaj malarstwa jaki uprawia Pan Zbigniew Zając daleki jest od formalnych eksperymentów, próżno by tutaj szukać jakichkolwiek awangardowych rozwiązań czy kontrowersyjnych tematów. To twórczość skierowana do odbiorcy, który szuka klasycznie pojętego piękna, który ceni sobie ponadczasowe, nieprzemijające wartości odporne na efemeryczne mody. Malarstwo dla Zbigniewa to nie tylko realizacja kolejnych obrazów, to sposób na życie, prawdziwa pasja, której się bez reszty poświęcił. Jego twórczość, wydaje mi się będzie ciągle ewoluować, bo każdy Artysta codziennie uczy się czegoś nowego i śni o pustych blejtramach spragnionych koloru… Piotr Qkla Kukla ------------------------ Malarstwo jest moją pasją od najmłodszych lat. Dorastając, pomyślałem, że to może być moja droga życiowa więc złożyłem papiery do liceum plastycznego. Jednakże życie pokierowało moim losem inaczej, nie zostałem przyjęty. Nie zniechęciło mnie to, a wręcz przeciwnie zacząłem dużo rysować i podjąłem pierwsze próby malarskie. Przez większość życia kopiowałem wielkich malarzy w ten sposób poznając tajniki ich malarskiego rzemiosła. Od kilku już lat maluję swoje własne, autorskie kompozycje starając się aby moja technika malarska wciąż sukcesywnie się rozwijała. Doskonalenie swoich umiejętności to nieustająca, niekończąca się praca, to proste stwierdzenie jest w pewnym sensie moim twórczym mottem. Od 2015 roku uczestniczyłem we wspólnych wystawach z grupą artystów "Bałysówka" . W roku 2017 udało mi się po raz pierwszy zrealizować pierwsze indywidualne pokazy w Centrum Inicjatyw Społecznych w Chorzowie oraz w Centrum Kultury i Wypoczynku w Andrychowie. Po mojej pierwszej wystawie zaproponowano mi wstąpienie do grupy plastycznej "Krajcok12", której jestem teraz aktywnym członkiem. Od zawsze jestem związany z Katowicami, tutaj się urodziłem, mieszkam i pracuję. Jestem człowiekiem dość wysportowanym i od czterdziestu dwóch lat uprawiam karate SEIDO i to bardzo czynnie. Piętnaście lat byłem w Kyokusin. W tym okresie (przez kilka dobrych lat) także grałem zawodowo w piłkę nożną w klasie "A", a później w lidze wojewódzkiej, niestety z powodu przykrej kontuzji, zostałem ostatecznie przy karate. Posiadam 4 Dan nadany przez TADASHI NAKAMURA. Malarstwo, o relaks dla duszy i umysłu. Jednych, pociąga kwadrat i kropka, a mnie realizm. Malowanie koni, buchających temperamentem, siłą i swoją dzikością, pejzażu odznaczającego się ciszą i spokojem, portretu, który ukazuje jak inna jest każda twarz i co innego wyraża. Dlatego malarstwo J Brandta, W Kossaka, A W Kowalskiego, J Matejki, W Czachórskiego, I Szyszkina oraz Rembrandta ukształtowało moje spojrzenie na to co teraz robię. Nie chcę być ukierunkowanym na dany temat. W jednej chwili maluję konie, a w drugiej odpowiada mi pejzaż ,martwa natura lub portret. Jedyna wspólna cecha mojego malowania to ,to ,że lubię wyzwania i teraz malując swoje obrazy ,staram się ,aby były trudne i zmuszały mnie do wysiłku. Rysunek i malarstwo olejne jest techniką , która mi najbardziej odpowiada. Zbigniew Zając BWA Tarnów, ul. Słowackiego 1 (Pałacyk Strzelecki) Wystawa czynna do 26.09.18

Wernisaż wystawy - Mono no aware w BWA

Wernisaż wystawy - Mono no aware w BWA

Mono no aware Jacek Machowski, Paweł Bińczycki Japońskie Mono no aware ( 物の哀れ) wywodząc się z filozofii zen i buddyzmu jest dość hermetycznym określeniem, któremu próżno by szukać odpowiednika w kulturze zachodu. Subtelność i niejednoznaczność tych słów nie wyczerpuje dosłowne tłumaczenie: mono – rzecz; aware – rodzaj zachwytu, melancholii wynikającej ze świadomości przemijania. W takiej sytuacji wydaje się być słusznym poszukiwanie translacji tego pojęcia w bardziej uniwersalnym obszarze, jakim jest sztuka. Wystawa w tarnowskim BWA pokazuje dwie postawy, które są próbą, z jednej strony zmierzenia się z Mono no aware, jako kategorią estetyczną, z drugiej zaś, stanowią poszukiwania w obrębie relacji zachodniego podejścia do japońskiej tradycji obrazowania, na zasadzie przetwarzania jej, adaptacji, czy też trawestacji. Grafiki Jacka Machowskiego i Pawła Bińczyckiego w przeważającej części zrealizowane są w technikach druku wypukłego. Jest to o tyle istotne, że nie tylko tematycznie, ale i poprzez użyte medium, prace te naturalnie wpisując się w poruszaną problematykę drzeworytów gatunku Ukiyo-e, obrazów przemijającego świata. Kontrapunkt do wystawy, stanowi prezentacja drzeworytów z cyklu 36 widoków na górę Fuji Katsushiki Hokusai'a, będących dla autorów wystawy niedoścignionym wzorem, punktem odniesienia i źródłem inspiracji. ------------------ Paweł Bińczycki – urodzony w Rzeszowie w 1974 roku. Studia w Instytucie Sztuk Pięknych WSP w Rzeszowie. W latach 1998 – 2008 asystent na Wydziale Sztuki Uniwersytetu Rzeszowskiego, kolejno w pracowniach: prof. Włodzimierza Kotkowskiego, prof. Andrzeja Pietscha i prof. Krzysztofa Skórczewskiego. Tytuł doktora w 2009 roku na Krakowskiej ASP. Obecnie prowadzi Pracownię Grafiki Warsztatowej. 2018 roku zatrudniony na Wydziale Sztuki UR jako profesor nadzwyczajny. Ważniejsze wystawy: — „KRZYCZAŁEM, A KIEDY KRZYCZAŁEM, PĘKAŁY RZECZY CENNE...", Gdańska Galeria Güntera Grassa, — „Formy przejściowe" – Przemyskie Centrum Kultury i Nauki, Galeria ZAMEK, Przemyśl, — I Międzynarodowe Triennale Grafiki Łódź 2016, — XII International Graphic Art Biennial Dry Point Uzice (Serbia), — Tokyo International Mini-Print Triennial 2015 (Japonia), — Międzynarodowe Triennale Grafiki w Krakowie, 2015, — January’s Mist, galerie ISBE, Edmonton (Kanada), — Second International Mezzotint Festival, Ekaterinburg (Rosja), — III Międzynarodowe Biennale Grafiki Cyfrowej, Gdynia, — XI Bienal Internacional de Grabado, Ourense (Hiszpania). Nagrody: — nagroda regulaminowa – Malarstwo, Rzeźba, Rysunek, Grafika Roku 2004, BWA – Rzeszów, — I nagroda w konkursie fotograficznym „Hotel Rzeszów znikający symbol PRL-u”, — medal Międzynarodowy Przegląd Ekslibrisu Cyfrowego Ex DIGITALIS Salon 2017. Wyróżnienia honorowe: — 9. Międzynarodowy Konkurs na Ekslibris i Małą Formę Graficzną, Gdynia, — XII Międzynarodowy Konkurs na Ekslibris, Gliwice, — 5. Międzynarodowy Konkurs na Ekslibris i Małą Formę Graficzną, Gdynia, — Makro konkurs fotograficzny Olympus. ------------ Jacek Machowski (in. macha) jest artystą grafikiem, wykonującym prace w technikach grafiki warsztatowej. Zajmuje się także grafiką użytkową oraz projektowaniem graficznym. Ukończył Wydział Sztuki Uniwersytetu Rzeszowskiego, pracę dyplomową z grafiki wykonywał pod kierunkiem dr. P. Bińczyckiego i dr. M. Jachyma. W latach 2015 – 2018 wykładał na Wydziale Sztuki UR. Obecnie prowadzi zajęcia w Zespole Szkół Plastycznych w Tarnowie. Prace Machowskiego były eksponowane na wystawach krajowych oraz zagranicznych. Ważniejsze wystawy: — wystawa indywidualna ekslibrisów w Frederikshavn Kunstmuseum & Exlibrissamling(Dania), — Międzynarodowe Biennale Grafiki Premio Acqui 2017 (Włochy), — Międzynarodowe Triennale Grafiki w Krakowie, 2015, — 7. 8. 9. oraz 10. Międzynarodowe Bienale Miniatury, Częstochowa, — IX, X oraz XI Międzynarodowy Konkurs Graficzny na Ekslibris, Gliwice, — Grand Prix Młodej Grafiki Polskiej, 2012, Kraków, — X, XII oraz XIII International Graphic Art Biennial Dry Point Uzice (Serbia), — 8. oraz 9. Biennale Grafiki Studenckiej, Poznań. Ważniejsze publikacje: — książka Animal Graphics wydawnictwo Sandu Publishing (Chiny), — autorski katalog Norma 2,0 wydawnictwo Machy, — książka The art of Printing wydawnictwo Send Points (Chiny). Nagrody: — Grand Prix w IV Salon Wiosenny, BWA w Tarnowie, — I nagroda w konkursie 2012 – Koniec Świata, Olsztyn, — II nagroda w VII Konkurs na ekslibris im. Klemensa Raczaka, Poznań, — Stypendium Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego "za wybitne osiągnięcia". Wyróżnienia honorowe: — XII International Graphic Art Biennial Dry Point Uzice (Serbia), — IV oraz V Ogólnopolski Konkurs Grafiki im. Ludwiga Meidnera, — Adobe Bēhance w dziedzinie „wzornictwo produktowe”. Wystawa objęta honorowym patronatem Ambasady Japonii Patronat medialny

Malarskie Inspiracje w Galerii Aniołowo[ZDJĘCIA]

Malarskie Inspiracje w Galerii Aniołowo[ZDJĘCIA]

fot. Artur Gawle

Muzyczne powitanie roku szkolnego – koncert Te-Tris&Jarecki

Muzyczne powitanie roku szkolnego – koncert Te-Tris&Jarecki

fot. Artur Gawle

Letnia potańcówka[ZDJĘCIA]

Letnia potańcówka[ZDJĘCIA]

fot. Artur Gawle

VI Runda Penrite Cross Country Racing[ZDJĘCIA]

VI Runda Penrite Cross Country Racing[ZDJĘCIA]

fot. Artur Gawle

III Mundurowa Akcja Honorowego Krwiodawstwa[ZDJĘCIA]

III Mundurowa Akcja Honorowego Krwiodawstwa[ZDJĘCIA]

fot. Artur Gawle

79. rocznica wybuchu II Wojny Światowej[ZDJĘCIA]

79. rocznica wybuchu II Wojny Światowej[ZDJĘCIA]

fot. Artur Gawle

Penderecki Youth Orchestra[ZDJĘCIA]

Penderecki Youth Orchestra[ZDJĘCIA]

fot. Artur Gawle

Demonstracja przeciw "Misiewiczom"[ZDJĘCIA]

Demonstracja przeciw "Misiewiczom"[ZDJĘCIA]

fot. Artur Gawle

X Święto Powiśla Dąbrowskiego do Ujścia Jezuickiego

X Święto Powiśla Dąbrowskiego do Ujścia Jezuickiego

W niedzielę, 26 sierpnia 2018 roku na placu przy Ochotniczej Straży Pożarnej w Ujściu Jezuickim w gminie Gręboszów odbyło się już po raz dziesiąty „Święto Powiśla Dąbrowskiego – Dożynki Powiatowe i Targi Gospodarcze", promujące polskie rolnictwo i przedsiębiorczość. Organizatorem tego przedsięwzięcia było Stowarzyszenie Samorządów Powiatu Dąbrowskiego skupiające samorząd powiatowy oraz wszystkie samorządy gminne z terenu naszego powiatu. Gospodarzami tegorocznej imprezy byli Krystyna Świętek Wójt Gminy Gręboszów oraz Tadeusz Kwiatkowski starosta dąbrowski.

Szepty Tarnowa[ZDJĘCIA]

Szepty Tarnowa[ZDJĘCIA]

fot. Artur Gawle

Dożynki Powiatu Tarnowskiego 2018[ZDJĘCIA]

Dożynki Powiatu Tarnowskiego 2018[ZDJĘCIA]

fot. Artur Gawle

Klasyka w parku SIERPNIOWE KONCERTY OBOK BWA - WMM Trio

Klasyka w parku SIERPNIOWE KONCERTY OBOK BWA - WMM Trio

WMM Trio Weronika Kukla (wokal), Michał Kołodziej (kontrabas), Miłosz Potoczny (gitara) Zespół tworzą Weronika Kukla (wokal) studentka Akademii Muzycznej w Krakowie oraz Krakowskiej Szkoły Jazzu i Muzyki Rozrywkowej, Michał Kołodziej (kontrabas) - student Uniwersytetu Rzeszowskiego na wydziale Jazzu i Muzyki Rozrywkowej oraz Akademii Muzycznej w Krakowie, Miłosz Potoczny (gitara) absolwent Uniwersytetu Rzeszowskiego na wydziale Jazzu i Muzyki Rozrywkowej. Poznali się podczas edukacji w Zespole Szkół Muzycznych w Tarnowie. Pasjonują się jazzem, improwizacją i przestrzenią dźwięku w muzyce. Wykonawcami koncertów są absolwenci i pedagodzy Zespołu Szkół Muzycznych w Tarnowie. Projekt współfinansowany z budżetu Miasta Tarnowa.

Szanty na Starówce[ZDJĘCIA]

Szanty na Starówce[ZDJĘCIA]

fot. Artur Gawle

Tarnowscy Pogromcy SMOgA [ZDJĘCIA]

Tarnowscy Pogromcy SMOgA [ZDJĘCIA]

fot. Artur Gawle

Bluesik bonusik z Jerzym Styczyńskim[ZDJĘCIA]

Bluesik bonusik z Jerzym Styczyńskim[ZDJĘCIA]

fot. Artur Gawle

Gawędy o czarnym sporcie - spotkanie z Marianem Wardzałą w BWA

Gawędy o czarnym sporcie - spotkanie z Marianem Wardzałą w BWA

Wydarzenie towarzyszy wystawie Żużel w sztuce, czynnej tylko do 26.08.2018! Żużel to sport, który w Polsce zdobył sobie wyjątkową popularność. Szalone wyścigi na motocyklach bez hamulców, których każdy detal można zobaczyć z perspektywy trybuny, od dziesięcioleci fascynują kolejne pokolenia kibiców. Przez lata zmieniały się motocykle, akcesoria, stroje zawodników, style jazdy, ale jedno pozostało niezmienne wielkie emocje, które stają się udziałem zarówno zawodników, jak i oglądających widzów. Marian Wardzała symbol żużlowego Tarnowa, przez 20 lat był zawodnikiem Unii Tarnów jeżdżąc na torach I i II ligii. Młodzieżowy reprezentant Polski. Po zakończeniu kariery pozostał przy żużlu jako szkoleniowiec Jaskółek. Jako trener zdobył z Unią drużynowe mistrzostwo Polski w latach 2004-2005 oraz wicemistrzostwo w 1994 roku. Wychowawca wielu zawodników reprezentujących tarnowski klub. Utytułowany gawędziarz. Robert Noga doktor nauk humanistycznych, absolwent historii Uniwersytetu Jagiellońskiego. Wykładowca akademicki; dziennikarz, którego zainteresowania koncentrują się wokół historii sportu i kultury fizycznej. Autor lub współautor wielu książek o tej tematyce. Praca Żużel w PRL była pierwszą w kraju rozprawą doktorską poświęconą historii sportu żużlowego. Publicysta prasowy oraz komentator radiowy i telewizyjny. Współpracował przy tworzeniu wystawy Żużel w sztuce. Opracował wystawę plenerową ?Pionierskie lata tarnowskiego żużla prezentowaną aktualnie na płycie tarnowskiego Rynku.

Lekcja tańca latynoskiego w amfiteatrze[ZDJĘCIA]

Lekcja tańca latynoskiego w amfiteatrze[ZDJĘCIA]

fot. Artur Gawle

Letnia potańcówka[GALERIA ZDJĘĆ]

Letnia potańcówka[GALERIA ZDJĘĆ]

fot. Artur Gawle

Klasyka w parku SIERPNIOWE KONCERTY OBOK BWA - Dobosz Trio [ZDJĘCIA]

Klasyka w parku SIERPNIOWE KONCERTY OBOK BWA - Dobosz Trio [ZDJĘCIA]

Fot: Przemysław Sroka Dobosz Trio Trio tworzą Karolina Chlipała - Dobosz (skrzypce) – absolwentka UMFC Warszawa, Mateusz Dobosz (kontrabas)– absolwent UMFC Warszawa oraz Paweł Kusion (akordeon) – absolwent AM Łódz. Muzycy posiadają swoim dorobku artystycznym wiele nagród solowych oraz kameralnych na ogólnopolskich jak i międzynarodowych konkursach muzycznych. Dobosz Trio wykonuje bardzo zróżnicowany repertuar, jazz, klasyka, przeboje muzyki filmowej. W kręgu zainteresowania muzyków są utwory takich kompozytorów jak: Astor Piazzolla, Vittorio Monti, Richard Galliano, Yann Tiersen. Skrzypce, kontrabas, akordeon to połącznie odmiennych światów brzmieniowych daje niezapomniane wrażenia artystyczne.

IV Diecezjalny Bieg Trzeźwości[ZDJĘCIA]

IV Diecezjalny Bieg Trzeźwości[ZDJĘCIA]

fot. Artur Gawle

Polska Orkiestra Muzyki Filmowej[ZDJĘCIA]

Polska Orkiestra Muzyki Filmowej[ZDJĘCIA]

fot. Artur Gawle

IV Tarnowski Piknik Strzelecki[ZDJĘCIA]

IV Tarnowski Piknik Strzelecki[ZDJĘCIA]

fot. Artur Gawle

Był Sobie Blues: 40% Bluesa i Kajetan Drozd Trio

Był Sobie Blues: 40% Bluesa i Kajetan Drozd Trio

fot. Artur Gawle

Bruk-Bet Termalica - Sandecja(1-1)[ZDJĘCIA]

Bruk-Bet Termalica - Sandecja(1-1)[ZDJĘCIA]

fot. Artur Gawle

36. Piesza Pielgrzymka Tarnowska[ZDJĘCIA]

36. Piesza Pielgrzymka Tarnowska[ZDJĘCIA]

fot. Artur Gawle

Sam na sam z bluesem: Swosza & Spałek[ZDJĘCIA]

Sam na sam z bluesem: Swosza & Spałek[ZDJĘCIA]

fot. Artur Gawle

Reklama