Dworek „Koryznówka” własnością Muzeum Ziemi Tarnowskiej

Akt notarialny, finalizujący zakup nieruchomości został podpisany przez Dyrektora Muzeum Kazimierza Kurczaba oraz spadkobierczynię rodziny Serafińskich 9 października w Tarnowie. 

Środki na nabycie „Koryznówki” pochodzą z budżetu Województwa Małopolskiego, a inicjatorem zakupu był radny sejmiku województwa małopolskiego Piotr Dziurdzia, który uczestniczył w uroczystym podpisania aktu. W spotkaniu wziął udział również Dariusz Gawęda, zastępca dyrektora Departamentu Kultury i Dziedzictwa Narodowego Urzędu Marszałkowskiego Województwa Małopolskiego.

- Dziękuję Zarządowi Województwa Małopolskiego, w tym zwłaszcza pani Marszałek Iwonie Gibas, dyrektor Departamentu Kultury Urzędu Marszałkowskiego Województwa Małopolskiego pani Monice Gubale i radnemu Województwa Małopolskiego Piotrowi Dziurdzi za wspólne działanie na rzecz zakupu „Koryznówki”. Dzięki tej współpracy będziemy mogli sprawić, aby dworek odzyskał swój dawny blask i stał się nowoczesnym, żywym miejscem pamięci o jego wyjątkowej historii – podkreśla Kazimierz Kurczab, dyrektor Muzeum Ziemi Tarnowskiej.

Historia i znaczenie „Koryznówki”

Dworek, zwyczajowo zwany „Koryznówką” został wybudowany w latach 60. XIX w. i od tego czasu pozostawał w rękach jednej rodziny – Serafińskich. Jego budowniczym był Leonard Serafiński ożeniony z Joanną Giebułtowską. To właśnie przez bliskie kontakty z Giebułtowskimi do „Koryznówki” trafił Jan Matejko. Więzy przyjaźni a później rodzinne sprawiły, że często do niej powracał. Narzeczoną, a następnie żoną i jednocześnie wielką muzą artysty była bowiem młodsza siostra Joanny – Teodora. Wraz z dziećmi niejednokrotnie składali w Nowym Wiśniczu krótsze lub dłuższe wizyty, spędzali wakacje. 

Rodzina Serafińskich przez kolejne pokolenia z pietyzmem przechowywała i udostępniała pamiątki po wielkim malarzu. Zainicjowała to Stanisława Serafińska, córka Leonarda, która spisała na „Koryznówce” swoje „Wspomnienia rodzinne”. W okresie międzywojennym rodzinne zbiory były udostępniane publicznie, wypożyczane na wystawy i wykorzystywane w publikacjach.

Podczas II wojny światowej w dworku mieszkali Ludmiła i Tomasz Serafińscy, prowadzący działalność konspiracyjną w ramach Armii Krajowej. W ich domu schronienie znalazł rotmistrz Witold Pilecki, który po brawurowej ucieczce z obozu Auschwitz spisał tu pierwsze zeszyty swojego słynnego raportu. 

Od 1981 r. w dworku funkcjonowało Muzeum Pamiątek po Janie Matejce, które od 1985 r. stanowiło oddział Muzeum Ziemi Tarnowskiej (wówczas Muzeum Okręgowego w Tarnowie). W „Koryznówce” prezentowane było oryginalne, zachowane w niezmienionym stanie dawne wyposażenie dworku. W ciągu czterech dekad działalności wiśnickiego Muzeum brało ono udział w przygotowaniu wystaw historycznych i plastycznych, odgrywało kulturotwórczą i edukacyjną rolę wśród lokalnej społeczności, włączało się w naukową refleksję nad spuścizną Jana Matejki.

Plany na przyszłość

Zakup „Koryznówki” pozwoli na rozpoczęcie prac projektowych, a w dalszej kolejności na realizację remontu, który jest niezbędny, aby obiekt ponownie udostępnić zwiedzającym. Dzięki niemu dworek powróci do swojej dawnej świetności, a także stanie się miejscem łączącym przeszłość z teraźniejszością, ukazującym historię dawnych właścicieli, jak również, w którym kultywowana będzie pamięć o dwóch wielkich Polakach – Janie Matejce i Witoldzie Pileckim.