Wystawa „Stanisław Westwalewicz – artysta, żołnierz „szlaku nadziei” w Siedzibie Muzeum Okręgowego w Tarnowie

16 maja 2022 r., o godz. 18:00, w Siedzibie Muzeum Okręgowego w Tarnowie, Rynek 3 – Galeria „Piwnica pod Trójką” odbędzie się wernisaż wystawy „Stanisław Westwalewicz – artysta, żołnierz „szlaku nadziei”. Jest to kolejna wystawa zorganizowana w ramach nowego cyklu „Skarby Muzeum Okręgowego w Tarnowie”.

W tym roku mija 25. rocznica śmierci jednego z najwybitniejszych tarnowskich artystów, Stanisława Westwalewicza (1906-1997), oraz 80. rocznica ewakuacji Armii Polskiej ze Związku Sowieckiego.

W związku z powyższym Muzeum przygotowało wystawę poświęconą pamięci artysty, na której zaprezentowano wybrane z kolekcji prace znajdujące się w zbiorach. Wystawa ma charakter przekrojowy, dlatego dotyczą one różnych okresów w malarstwie i etapów życia artysty. Cała kolekcja liczy ponad 100 sztuk, składają się na nią obrazy olejne i rysunki (ołówkiem, kredką, tuszem, atramentem, akwarelą) przywiezione z pobytu z Armią Andersa we Włoszech, oraz obrazy malowane w Polsce (Kozienicach, Pilźnie i Tarnowie) po wojnie.

Stanisław Westwalewicz urodził się 13 XI 1906 r. w Kozienicach koło Radomia. W roku 1933 ukończył Akademię Sztuk Pięknych w Krakowie, Wydział Malarstwa. W roku 1941 trafił do Armii Polskiej

gen. Andersa. Wraz z nią przeszedł kraje Bliskiego Wschodu. W 1942 roku został przeniesiony do sekcji graficznej Oddziału Oświaty w Neapolu, a następnie do Oddziału Dobrobytu Żołnierza w Rzymie. Malował wtedy bardzo barwne i dekoracyjne obrazy, których znaczną ilość przywiózł do Polski. Był jednym z założycieli Cricolo Artistico Internazionale – Międzynarodowego Koła Artystycznego zwanego również „Art. – Club”. W 1946 roku został zdemobilizowany, rok później wrócił do kraju. Początkowo mieszkał w Kozienicach, następnie w Pilźnie. Tu rozpoczął się kolejny etap jego twórczości. Malował bardzo dużo, były to malowidła ścienne, sakralne i pejzaże. Od roku 1962 mieszkał na stałe w Tarnowie. Całkowicie poświęcił się malarstwu sztalugowemu, pejzażom i martwej naturze. Zmarł 15 maja 1997 roku w Tarnowie, pozostawiając po sobie ogromny dorobek twórczy, na który składają się liczne polichromie w kościołach i kaplicach, kilka tysięcy prac: pejzaży, martwych natur, portretów, grafik i rysunków. Wziął udział w 24 wystawach zagranicznych, 60 indywidualnych i prawie 280 zbiorowych. Należał do tarnowskiego okręgu Związku Polskich Artystów Plastyków. Otrzymał wiele odznaczeń, nagród i wyróżnień. Był bohaterem kilku filmów i programów telewizyjnych. W 1997 roku jego imieniem nazwano ulicę w dzielnicy Zabłocie. W 2002 roku Gimnazjum nr 8 w Tarnowie otrzymało jego imię.